“Hikayem Paramparça”, adı gibi parça parça 68 anı ve hikayeden oluşuyor. Sonu ise ilk defa yayınlanmış olan “Galip İşhanı” adlı hikayeyle bitirilmiş. “İyileşen adam” adlı hikaye en ilginç bulduğum oldu.
Yazarı bu kitabıyla tanımış oldum ve iyiki okudum diyorum. Oldukça akıcı, yalın ve duru bir dili var. Yer yer küfürler vardı ancak göze batmayacak kadar. Bazı parçalarda cümleleri sadece küçük harfle başlayarak kullanmış. Aforizmaların çokluğunu yapılan alıntılardan anlayabilirsiniz. (Yeni okuyacak arkadaşlara tavsiyem alıntı ile uğraşmamaları çünkü kalmadı ) Az lafla çok şey anlatmış. Hikayelerde yer verdiği konularla ilgili beğendiği yazarların romanlarını dile getirmiş, ara ara onlardan alıntı yapılmış. Örneğin her şeye alışma konusunu ele alan Dostoyevski’nin ”Ölüler Evinden Anılar” kitabı ve daha birçoğu.(Hepsini not alıp inceledim, ilginç kitaplar var) Yazarken kendinle dertleşir gibi günlük tutar gibi yazmış.
Yazarın tarzını sevdim. Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği değişik bir kitaptı.
