Pek güzel bir yaz akşamıydı. Hava öylesine uyumlu, öylesine iletkendi ki, cansız nesneler bile duyarlılık kazanmış gibi görünüyordu. Uzakla yakın arasında fark kalmamıştı; insan çevredeki her şeye yakın buluyordu kendini. Sessizlik, yalnız sesin yokluğu olmaktan çıkmış, olumlu bir varlık gibi insanı etkiliyordu.
Sayfa 164 - Amaç Temel Yayınları, 1987. Çeviri:Suna GülerKitabı okudu