Aptal bir makine mi?
Alıcısını bilmeyen, adresini şaşıran bir mektup mu?
Toplu iğne ucundan çok daha küçük bir yumurtadan geliyoruz, uzun vadede bir gün çarpacak küçük bir yıldızın etrafında dönüp duran bir taşta yaşıyoruz.
Ama karbonun, oksijenin, bokun, ölümün ve başka şeylerin dışında ışıktan yapıldık ve sonuç olarak evrenin güzelliği kendisini görecek birisine ihtiyaç duyduğundan beri buradayız.
Yaşamın güzelliği kadar ölümün kaçınılmazlığı da bir gerçek...
Sayfa 324Kitabı okudu
Kafkasya’da genellikle dagin kenarindaki uçuruma gidiyordum ve aşağıya atlamak istedigimi farkettim. Ölmek istemiyordum, mutluydum ama bir şey beni ölümcül bir şekilde atlamam için ittiriyordu. Benim bu adımımı atmamami isteyen parçama ne kadar güvenebilirdim? Kendi ölümiimü nedensiz bir şekilde isteyen içimdeki parça nereden geliyor? Belki uçurumun görüntüsü çok harikadir ve düşme hissi öylesine nefes kesicidir ki benim bu parçam ölümün kaçinilmazligini unutuyor ve doganin saf güzelligi ile coşuyordur. Ölme arzusu ile degil, bunu tamamen unutmam nedeniyle uçuruma atlamaya itiliyorum.
Selam
Uçuyor, duran bir anın havasında
Işıktan kuşları bir akşam seherinin;
Gündüzün geceyle buluşan noktasında
Duyuluyor musikisi eteklerinin.
Ve sanki ufkuma, baştanbaşa gül rengi
Kanatlarını açmada bir altın devir.
Başlıyor ömrün ve ölümün güzelliği;
Söyleyecek şimdi zaferlerini şiir.
Hatırası, kalbe ışıklarla dökülen
En güzele, en iyiye, en sevgiliye
Selam, sonsuzluğun aydınlık bahçesinden,
Selam, senelerce öteye...
AHMET MUHİP
Sayfa 79Kitabı okudu
