Kalemime gelen her yazı benim olsaydı, duygularım birbirleriyle savaş yapardı
Duygularım bana hükmediyor bu aralar, sonra dönüp bakıyorum seni görüyorum. Saçlarını, yüzünü ve gözlerini..
En çokta gülüşünü görüyorum bu aralar, uzaktan sana bakıp bakıp seyre dalıyorum...
Birazda aşık oluyorum sana, gülüşlerin güzelliği çarpıyor beni sana...
Bir ömürlük seyir gibi izliyorum sonra seni, uzaklardan çok uzak diyarlardan gelmiş bu kız diyorum...
Saflığın, temizliğin, en güzel hali, vücut bulmuş, bunda var diyorum...
Sesin geliyor bana sonraları, anlamlandırma çalıştığım bir kaç cümle söylüyorsun...
Uzak uzak diyarların dilleri ile bana sesleniyorsun, anlamını bile bilmediğim bir dil ile söylüyorsun...
Ama gözlerin her şeyi ele veriyor, sahi insanın gözleri yalan söyler mi! Yalan duygulara tercüman olur mu gözler ?
Güzeller güzeli, beyaz tenli al yanaklı, sahi senin gözlerin yalan söylemeyi başarabiliyor mu ?
Ya da söylediğin yalanın arkasında durabiliyor mu ?
Gözler doğru söyler al yanaklı, unutma duyguların sahibi...
Hasancan Alkanlı...
24 haziran
"Bir Bizlik Hikayesi"
Kitabından alıntıdır.
Vaktiniz hayrolsun.
Haziran'ın bitimiydi yeniden doğacaktı güneşim. Kimseler bilmesede yeniden kalkacak ve yürümeye devam edecektim. Bilmezdim kalp yarası nedir hiç sormadım kendime . Artık yeni bir hayat besteleyeceğim. Ölümlerden dönmüş olsamda bile bile ölümlere yürümüş olsamda dost diye sırtımı taşlara vermiş olsamda artık tekrar yürüyeceğim. Yarım dizelere değil bir ömürlük şiirlere adayacağım inşaAllah kendimi. Şimdi bir dolunayın altında sıcak bir geceden yazıyordum bu satırları. Hava ne kadar sıcak olsada gökyüzü serin geliyor bana. Bilirsiniz herkes aynı göğe bakar ama gökyüzünde aynı şeyi göremez aynı şeyi alamaz..."
Diyordu kendine yine aynı uçurumun kenarında bilmiyoruz izliyoruz sadece o gizli hazineye varmak mıydı muradı acaba? Biliyordu kaçtıklarıyla sınanacağını ve biliyordu ki kaçarak bir yere varamayacağını. Şimdi görmek gerek acaba samimi olmak mı niyeti yoksa samimiyet postuna bürünmüş birisi miydi..?
Bir kelime insandan insana kalan,
Ömürlük türkü gibi yüreğinden fısıldayan.
Bir vakitten çok değil alıp götüren zaman,
Hep varlığla nefes alan, nefesinde kaybolan.
Bir niyet amelleri birbirinden ayıran,
Nefsinden kiralamış, ev sahibi gibi dolanan.
Bir yangın ateş değil köz değil cayır cayır yakan,
Hasreti yasak, vuslatını ondan daha uzak yazan.
...
🥀
F.
Bir Arkadaş Seçin Kendinize Ama Ömürlük Olsun Sizi Yarı Yolda Bırakmayacak Sizi Üzmeyecek Bir Arkadaş...
“Bizden bu haliyle ömürlük bir aşk pınarı çıkacağını düşünmek saflık olur sevgilim”
can yayınları
