Kuşkusuz savaş kolay olmadığı gibi barış da kolay değil. Hele hele, savaş ağalarının, kirli savaştan vurgun vuranların, ırkçı-milliyetçi naraların cirit attığı; Barış isteyenlerin "vatan haini, Kürtçü, bölücü, PKK yandaşı..." gibi yaftalarla kolayca itham edildiği bir ortamda barış istemek yürek işi, cesaret işi.
Olayın hukuki sıkıntı ve baş ağrılarını da saymıyoruz. Tipik örneği yazar Aziz Nesin, Yaşar Kemal, Orhan Pamuk gibi aydın ve yazarların toplumun bazı kesimlerinden aldıkları tepkilerle mahkemelerde yargılanmalarıdır. Doğu Ergil'in "Doğu sorunu" adlı raporuna karşı oluşan sert tepki ve önyargıları da unutmayalım.
"Beni kimse piyasaya almaz arkadaş, ben dünyanın en aşağılık insanıyım... Sokaktaki itler bile piyasaya almaz beni... Var mı daha bir diyeceğin? Konuşma bennen!