Zaman adlı nehrin ortasında,sandalın içinde, geleceğe doğru ben mi kürek çekiyorum yoksa kürekler mi beni çekiyor bilemiyorum.
Ne sessiz geceler yaşadım ben, sensizliğin güpegündüz ortasında...
Ben seni karanlıkta buldum da sevdim,
İçindeki acıyı paylaşmak için,
Yaşadığın kaderi paylaşmak için sevdim.Ben seni derdine ortak olmak için,
Her kalp atışımda içimde hissetmek için sevdim.
Yüreğime yakışan tek insan olduğun için sevdim.
Ben, senin gözlerinde mutluluğun resmini çizebilmek için sevdim.
Göz bebeklerime her baktığında kendini görebilmen için sevdimBen seni damarlarımda kan yerine sen dolaştığın için sevdim.
Ben seni yalnızlığın ile yalnızlığıma geldiğin için sevdim.
Kimsenin iyi gelmediği yerden geldiğin için sevdim.
Sevgin hafızama nakış edildiği için sevdim.
ALLAH'tan dilendiğim tek duam olduğun için sevdim.Ben seni bir gün bir ömür sevebilmek için sevdim.
Ben seni soğuk kış mevsimlerinde hayalinle beni ısıttığın için sevdim.Ben seni gecenin en koyu karanlığında önümü aydınlatan ışık olduğun için sevdim.
Ben seni tam çaresizliğin ortasında sıkışıp kaldığımda yüreğime çare olduğun için sevdim.Sevgime layık olabileceğini bildiğim için
ve sevgine layık olabileceğimi bildiğim için sevdim.
Ben seni geçmişinde her ne yaşadın ise kabullenerek,
Yeni bir geleceğe geçmişten bir iz bırakmamak için sevdim.Ben seni;
Gözlerine huzuru,
Yüreğine mutluluğu,
Ömrüne ömrümü adamak için,
Ben seni sadece sevdim...
Sen beni sevsen de sevdim,
sevmesen de sevdim.
yine ben kaldım
Herkes gitti.
Bir ben kaldım.
Her şeyden vazgeçtim.
Bir kendimi dinliyorum.
Her yerde gürültü var.
Bastırıyor bunu duygularım, düşüncelerim.
Düşündüklerim birikip birikip her defasında beni kendine getirmiş.
Bunu fark ettim.
Geç oldu ama fark ettim.
Herkesin gidişini izledim her defasında.
Ve yine bir ben kaldım ortada.
Yolun ortasında yine ben kaldım.
1 Ağustos Salı 2023
" Mevcut bir savaşın ortasında beni yeni aldığım vücut losyonunu ev halkına sanki ben üretmişim gibi bir aşkla tanıtırken görmüşler . "
Varlık ile Yokluk şiiri
Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim,
İki derenin ortasında,
körpe, çorak bir toprak yatağım,
üzerinde bitmeyen kuru ot da bedenim.
Gölgelerin üzerinde yükselirim,
Gün ışığı gördüğümde tükenirim.
Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim.
Sonsuzluğa uzanıyor burada her şey
Zaman denilen bir kavram yok
Bazen yavaşlıyor, susuyor rüzgar,
bazense hiç
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir
kurma bebekler gibi olabilir insan.
camdan boncuk iki gözle kendi dünyasını gören
kadife bir kutu içinde
saman dolu bir gövdeyle
yıllarca tül ve boncuk ortasında uyuyabilir
tüm hercai ellerin her baskısıyla
nedensiz haykırabilir:
"ah, ben pek mutluyum"
Furuğ Ferruhzad
Yalanlar sıvanmaz balçıkla
İnanmam sonuç yok aşkından
Kovuldum, boğuldum
Bir okyanus ortasında
Ölenle ölünmez derler ya
Ben kayboldum dünyada
Kaldım bir başıma
Bir okyanus ortasında
Sitare
Nereden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanıyorum Sitare
Dün oturup hesap ettim
Sen doğduğun zaman
Ben bir askeri mektepte talebeymişim
Sen bilmezsin Sitare
Burada gündüzler çekip durduğumuz bir mercan tespih
Geceler içinde uyuduğumuz birer siyah buluttu
Her akşam dokuzda yat borusu çalardı
Yat borusu baştan aşağı hüzün çalardı
Bir derin uykuya atardım kendimi
Siyah benli bir kız düşlerime kaçardı
Ben de onu alır anamın düşlerine kaçardım.
Dilaver Cebeci

Bazı insanlar hoca olmasın
Lise hayatım kötü geçti. İlk gittiğim lise çok güzeldi. Hem arkadaşlarım hem de hocamlarım sonra okuldan atıldım.
Gittiğim lise hem kötü yerde hem de kötü bir okuldu. Arkadaşlarımda pek iyi değildi.
En kötü yanı ise hocalar...
11.sınıfta e okulu açıp herkesin notuna bakardı. Notlarımızı söyler kaç tane düşük olduğunu söylerdi sınıfın ortasında derste.
Bize sınıfı geçemezsiniz, sizden bir şey olmaz bu gidişle diye laflar söylerdi.
14 kişiydik, anca 5 kişi sınıftan geçebileceğini söyleyip strese sokardı.
Çok az kişi geçerse sınıfın açılmayacak derdi. Ben 5 kişinin içindeyim, açık liseye gitmek istemiyorum diye düşünürdüm.
Bir tane hocamız vardı. Hiç ders işlemiyordu. Herkes öğretmen masasının yanında toplanıp kızlarla konuşuldu.
Herkes onu seviyordu. Bize de "ergen" diyordu.
Sonra 12.sınıfta 11 kişiydik. Her türlü bize kötü davranıyorlardı. Bazı hocalar ders işlemiyor ve sınıftakilerin arkasından konuşuyorlardı sonra onlar gelince de onların yüzüne gülüyordu. İğrenç bir şey bu.
Sınıftaki kişilerde iğrenç. Birbirlerin yüzüne gülüp hepsi onlar yokken hem dedikoduları yapmak vb.
Hocalar hem mobbing uyguladı.
Teşekkürler çok istediğim bir lise hayatım oldu. Beni sömürdünüz, aşağıladınız...
Çocuk duası gibi yaşadık. Büyük isteklerimiz olmadı hiçbir zaman. Biraz sevgi, yeterince saygı, bir tutam mavi, bir salkım leylak, kuşlar, ağaçlar, tebessüm eden yüzler ve okunmayı bekleyen kitaplar...
Çok mu?
bir kuş uçuyor içimde
hüzün kuşu koydum adını.
kalbimden başka gidecek bir yeri yok.
inatla yaşamaya çalışıyor
yaralı kanatları
kırık
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Birazdan güneş doğacak
Doludizgin atlılar geçecek yüreğimden
Seni düşüneceğim
Gümüş mahmuzların parlaklığınca
Yağmur nal izlerini örtmeden
Sana geleceğim