Oruçta bütün bir din tarihini yaşarız biz. İftarin yaklaştığı saatlerde fırından ekmek almaya giden oruçlu, Ashab-ı Kehfin nice yıllar uyuduktan sonra içlerinden birini şehre ekmek almaya gönderdikleri zamanki ruh hallerini bir parçacık yaşar. Evet, fırın artık o fırın, kent artık o kent değilse de, ramazan günü fırınlardan alınan ekmek yine o
Sayfa 84Kitabı okudu
İftarı da sahuru da abartmamalıyız. Zaten en fazla kaç saat yemeden içmeden duruyoruz ki? Biraz halsizlik biraz belki başağrısı olur yeme düzeni olanlar için.
Yeme düzeni olmayanlar için öyle bi sıkıntı da yok. zaten her günü bir öğün ve biraz atıştırmayla geçiren biri bi kase çorbayla iftar, üç beş hurmayla sahurunu yapıp zorlanmadan hayatına devam eder.
İnsanı oruçta zorlayan açlık ve susuzluk değil yeme ve içme alışkanlıklarından, bağımlılıklarından kopmaktır.
*Ve oruç tutmak, İnsan yüreğini canlı,cıvıl cıvıl sesli kuşlarla doldurmak değil midir?
*Orucun da iftarı vardır.
Oruç, müminin kalbinde iftar eder.
*Kur'an, Namaz ve Oruçta dirilen bir İslam insanı olmak; işte çağımız müslümanının tek varoluş şartı.
*Kendi kendinden uzaklaşan insanın kendine dönüşüdür oruç ayı.
*Oruç, giderken, bizden,
Oruç, hiç gecikmeden, yolunu şaşırmadan, tam saatinde, dinç ve genç, tarihin dinamizmini de özünde gaybın bir üfleyişi gibi taşıyarak geldi. Mademki geldi, onu iyi tanımak gerek.
Oruç, boş bir çerçeve olarak veya bir mevsim gibi sadece tabiatın bir parçası olarak gelmedi. Tarihin bir parçası olarak geldi.
Dolu geldi. Kendindekini boşaltacak.
ramazan ayı
Oruç, hiç gecikmeden, yolunu şaşırmadan, tam saatinde, dinç ve genç, tarihin dinamizmini de özünde gaybın bir üfleyişi gibi taşıyarak geldi. Mademki geldi, onu iyi tanımak gerek.
Oruç, boş bir çerçeve olarak veya bir mevsim gibi sadece tabiatın bir parçası olarak gelmedi. Tarihin bir parçası olarak geldi.
Dolu geldi. Kendindekini boşaltacak.
Allah, insanı ecel takvimine kadar yaşatır..
Bazı acıları başka acılarla tarif etmeye çabalarsınız anlatabilmek için ama bazı acılar vardır ki tüm yaşadıklarınızı unutturur ve anlamsızlaştırır. Yazmak ve tasvir etmek de bir eylemdir, ağlamak gibi.. İnsanların maruz kaldığı hayatı anlamak kolay değilidir. Kitaplar gibidir bazılarımızın hayatı, ya diline yabancısınızdır, ya da ağır gelir
Bu huzur halini oruçta da görmek mümkündür. Oruçlu kişinin elde edeceği sevinci Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem şöyle tarif eder: "Oruçlu için iki ferahlık vardır. Iftar ettiği zaman ve bir de Rabbi ile karşılaşacağı an orucu sebebi ile ferahlar." (Buhârî, Savm 9) İftar vakti Müslümanın içini dolduran bu huzur hali yemeye ve içmeye kavuşmanın değil, manevi bir hazza erişmenin huzurudur.
~Oruç, Mü'minin Kalbinde İftar Eder~
Siz sanmayın ki, oruçta yalnız siz susar, siz acıkırsınız. Oruç da susar, oruç da acıkır. Çünkü: Oruç da canlıdır. Sizin gibi. Hatta sizden fazla.
Oruçta bütün bir din tarihini yaşarız biz. İftarin yaklaştığı saatlerde fırından ekmek almaya giden oruçlu, Ashab-ı Kehfin nice yıllar uyuduktan sonra içlerinden birini şehre ekmek almaya gönderdikleri zamanki ruh hallerini bir parçacık yaşar. Evet, fırın artık o fırın, kent artık o kent değilse de, ramazan günü fırınlardan alınan ekmek yine o
Oruç da acıkır
Ve orucun iftarı vardır. Oruç, müminin kalbinde iftar eder. Onun sofrasında, işte saydığımız, göğe mahsus yiyecekler bulunur.
Yalnız insan orucu özlemez, oruçta insanı özler. Ramazan ayı gelince, sıla-i rahim edenler gibi, meleklerin bile önünde eğildiği insana koşar. Oruç, insana acıkır ve koşar gelir.
Sayfa 43 - Diriliş Yayınları 2. Baskı
