Puanım:7
Açıkça bu inceleme de tam olarak ne diyeceğimi bilemiyorum. Yazar, kitapla enerjimi somurdu. Ne desem eksik kalır, düşüncelerimi tam olarak aktaramam.
Ana karakterimiz Yozo, küçüklüğünden beri insanların samimiyetsizliğini görmüş, kendini topluma ait hissetmemiş, hissedememiş, herkesten özellikle asla anlayamadığı kadınlardan korkar olmuş, kaç kere intiharın eşiğinden dönmüş depresif bir insandır. İnsanlara nasıl davranılacağını, nasıl konuşacağını bilemeyen Yozo, kendine "soytarı" karakterini oluşturmuş. Bu soytarı insanları güldüren, eğlendiren ama iç dünyasını yani benliğini, düşüncelerini saklayan bir karakterdir. Dışarıdan ne kadar mutlu, eğlenceli görünse de içinde fırtınalar kopar adeta. Tabi ki ilerleyen zamanlarda olmadığı biri gibi davranmak bir soytarı gibi davranmak Yozo'yu çok yorar. Artık kendi benliğini de kaybetmiştir.
Derin bir kitaptı. Son zamanlarda bu türden kitapları daha çok okudum. Aralarında duyguyu, çaresizliği, depresifliği en çok aktaran kitaplardandı. Karaktere ne kadar kızsam da onu anladığım çok zaman oldu. Üzerinde düşünülecek bir kitap kendiniz okuyup görün diyorum. Hayırlı günler olsunn:3