Bende Zeze gibi kalbimde bir sürü insanı öldürdüm
Brezilya edebiyatının klasiklerinden 
Şeker Portakalı,
José Mauro de Vasconcelos 'un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zezé'nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikâyesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır.
Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir.Çok zeki ama bir yandan da yaramaz bir
Görmek
Öncelikle bazı kitaplar kime niyet kime kısmettir. 
Görmek de benim için öyle bir kitap oldu.Bu hayatta da böyledir. Plan yaparsın sonra hayat yaptığın planı değiştirmek zorunda bırakır seni.
Ahh 
José Saramago . Beni insanlar yormuyormuş gibi, bir de sen arada bırakıyorsun. 
Körlük kitabından sonra merak ettiğim bir kitaptı Görmek . (Her ne kadar kitabın yarısından sonra bağlantı kurulsa da önce yazarın Körlük kitabını okumanızı tavsiye ederim.)
Gene isimsiz karakterler, isimsiz mekanlar. Bu anlatım tarzına yazar da alıştım artık. Olay akışı olarak yavaş ilerleyen, fakat içindeki anlatılan durumların derinliği ve üzerinde düşündürücü etkisi insanı düşünmeye sevk eden bir kitaptı. Bazı anlarda yok artık insan kendi çıkarı için, koltuk sevdası için bu kadarını da yapmaz diyebileceğiniz bölümler var. Ama yapıyorlar. Bu acı gerçeği kitapta da görüyoruz, günümüzde de gözlemliyoruz.
Kitabı okurken bazı bölümlerde tekrarlardan dolayı çok sıkıldım. Kitap benim için orta da bir yerde. Okudum fakat beni pek tatmin etmedi. Okumasaydım da hep içimde bir merak olacaktı. Çok fazla beklentiye girmeden okuyabilirsiniz.
Sonu benim düşündüğüm hiçbir senaryoya uymadı. Fakat insanların ve hatta devletlerin başındaki kişilerin kendi çıkarları için yapabileceklerini bu şekilde görmek beni dehşete düşürdü ve üzdü.
Keyifli okumalar dilerim…
