Akşamın alacakaranlık anında Yaradılışı duydum, bir kuleden çanlar uzun uzun çalarken: Ezgi tükenmek bilmiyor, kendinden dinmeyecek gibi sokakların uğultusu üstünde, akşam göğünde ve deniz melteminde, öyle kederli, aynı zamanda öyle çocukça ve karamsar bir şekilde titreşip duruyordu... O zaman Platon'un sözleri geldi aklıma ve onları birdenbire kalbimin derinliğinde hissettim: "İnsani olan hiçbir şeyi ciddiye almaya değmez, ama yine de.."
Sayfa 248