Son fırtınada bahçedeki yaşlı çam ağacı devrildi. Onca yıllık hayatın gözünün önünde yerle yeksan olması hiç güzel duygu değil, bir yakınını kaybetmiş gibi oluyorsun. Kırıldığı yerden kestik, parçalara ayırdık, cenazesini kaldırdık filan... Günlerce kafam bozuk gezdim. Bugün bir baktım o kesikten minik bir dal çıkararak tekrar büyümeye başlamış. Yaşama böyle iştiyakla tutunuşu gözlerimi yaşarttı. Şimdi yanından geçtikçe, onun hevesi ve direnci hakkında düşünüyorum.
