Unutma
Sen gene de
Kalbimin barınağındasın
Orada kırmızı güller arasında
Beyaz bir gül vardır
İşte sen osun
Sen beni kollayan uçurumsun.
… artık üzülmüyorum. Belki de üzülemiyorum. Bütün alçaklıklar bile doğal, çünkü alçaklık doğal. İyilik de, kötülük de bizim yaradılışımızda. Benim için ne düşündüklerini hiç önemsemiyorum artık, ben ne düşünüyorum, budur önemli olan benim için.
Sayfa 52
Hep yalana inanmaya alışmış olanlar doğruya inanmakta güçlük çeker.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Demek sandığım kadar yalnız değil insanlar. Herkes birbiriyle konuşuyor. Lütfen diyorlar, özür diliyorlar, birbirlerine bu küçücük kelimelerle ilmikler atıyorlar. Bu küçük küçük irmiklerle yekpara bir dantela oluşturuyorlar. O zaman aradaki boşlukların gerekliliğini de anlıyorsun. Her şeyin gerekli olduğunu ve gerektiği kadar olduğunu.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Hep yalana inanmaya alışmış olanlar doğruya inanmakta güçlük çeker.
Sayfa 106 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Bizim için her şey çabuk trajikleşiyor. İğreti şeylere tutunuyoruz. Üstelik tutunduğumuz her şey bir an sonra elimizin altından kaymaya başlıyor.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Artık üzülmüyorum. Belki de üzülemiyorum. Bütün alçaklıklar bile doğal çünkü alçaklık doğal. İyilik de kötülük de bizim yaratılışımızda. Benim için ne düşündüklerini hiç önemsemiyorum artık, ben ne düşünüyorum budur önemli olan benim için.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Nedensiz tuhaf bir sıkıntı tuhaf bir yalnızlık içinde duyumsıyordum kendimi. Belki birdenbire başladı ya da öteden beri vardı da böyle bir şey içimde, birdenbire ortaya çıkıverdi.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Ağlamak... Yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir bazı şeylerin hikmetini.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Beklemek burada bir umut değil, endişedir. Herkes kendi endişesinin bulanık çalkantısında dönüyor, zamanın küçük aralıkları, dar aralıkları bir bir geçip gidiyor.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Okuyamadığı, okumaya fırsat bulamadığı ya da daha başından okuyamayacağını bildiği kitaplar aldı.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Beklemek çok korkunçtur.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Nedensiz, tuhaf bir sıkıntı, tuhaf bir yalnızlık içinde duyumsuyordum kendimi. Belki de birdenbire başladı. Ya da öteden beri vardı da böyle bir şey içimde, birdenbire ortaya çıkıverdi. Ama önemli mi?
Sayfa 52
Çünkü sevgi olmasaydı diye düşünmek, bir balığın su olmasaydı hayat nasıl olurdu tasavvuruna benzerdi.
