Murathan MUNGAN artık Türk edebiyatında belirli bir yere gelmiş ve kendini kanıtlamış bir yazar. O nedenle kitabı çıktığını duyar duymaz hemen aldım ve okudum. Ama maalesef kitap beni heyecanlandırdığı kadar tatmin edemedi. hatta neredeyse hayal kırıklığına bile uğrattı diyebilirim. Kitap son derece akıp gidiyor. Hızlı okuyorsunuz. Ama beklediğiniz edebi tat yok. En azından benim için böyledi.
Evet bir bellek tazelemsi yaptırıyor. Bir kez daha bu ülkede yaşanan gerçekleri daha da yumuşatarak size hatırlatıyor. Bu anlamda önemlidir. Fakat yeterli değil. yada ben beklentiyi büyük tutum.
Murathan MUNGAN şöyle bir ifade kullanmış bu kitabın röportajın da Kim demiş tarih yalan söylemez diye, tarih elbette yalan söyler üstelik bu kadar çok ağzı varken.” Tarih günümüze aktarılırken arada kaybolanlar, unutulanlar, bilinçli bir şekilde arkada bırakılanlar ve ötekiler vardır. Edebiyatın tarihi güncellemesi bu boşlukları doldurması ile mümkün.MM bunu yaparken yine okurunun bagajına güvenerek yola çıkıyor, menzil 995 km.
ve son olarak kitabın neden yazıldığına cevap olarak kitapta şöyle bir ifadeye yer veriyor :
“Birbirinden acı bu olayları dayanılır hale getirmek için daha yumuşak kelimelere ihtiyaç var, kelimelerimin yumuşamasını bekliyorum, bu olaylar üzerinde durup derinleştikçe giderek onlar senin de hatıraların olmaya başlıyor çünkü.”
Keyifli okumalar
