Ölene kadar sorumlusun, gönül bağı kurduğun her şeyden.
"Sevmeyi özledim biliyor musunuz? Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. 'Nerde kaldın' ayazını değil, 'hoş geldin' iyiliğini. Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını. Kapı zilleriyle telefonlar arasında tükenmeyi. Geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu. Bir gövdenin önünde diz çökmeyi. Kendimi severek yürümeyi kalabalıkta. 'Göğe bakma duraklarını' özledim. Yağmuru kirpiklerden içmeyi. Yumruk kadar bir yüreğe dünyayı sığdırma hünerini. 'Sana sevinç verdiğim sürece ben buradayım' zenginliğini özledim. Otobüs terminallerinin ayrılıkla dönüş karışımı kokusunu özledim. Otel odalarının insanı bir yaprak gibi incelten kederini. Başka kentlere vuran rengini güneşin. Başka sokakların telaşıyla çoğalmayı. Dünyayı yudum yudum aşka çeviren yalnızlığı..."
Burada mutluluk kişiliksiz bir duyguyken, uzaklarda acı bile yaşama bağlıyordu insanı.
Okur Takip Önerileri
Ah, elindeki hazineyi yitirme ustası, hiç olmazsa geçmişini koru.
Sayfa 39Kitabı okudu
Gülümsemesi en duyarsız insana bile kederi sevdirecek güzellikteydi.
Sayfa 36Kitabı okudu
Güçsüz değil, güceniksin.
Sayfa 33Kitabı okudu
Yalnızlığı ne kadar geniş bir alana yayarsan yay, ne kadar uzak bir zamana ertelersen ertele, acısı ve ağırlığı azalmıyor. Çünkü insan, yüreğini göğüs kafesinde yapayalnız taşıyor.
Sayfa 31Kitabı okudu
Ömrümüz üzerine bizden başka herkes konuşuyor.
Sayfa 30Kitabı okudu
İçtenliğimden aldım en çok yarayı.
Sayfa 28Kitabı okudu
Susarak ya da koşarak yaşadıklarımız, payını bizden geceleri alıyor sanırım.
Sayfa 27Kitabı okudu
Kederi ezber ede ede büyüyen bir çocuğun olgunluğudur gülüşüm.
Sayfa 27Kitabı okudu
Ne kadar kötü olursa olsun herkesin geçmişi, cenneti oluyor bir süre sonra.
Sayfa 25Kitabı okudu
Neden akşamlar başkalarının evleri için günü noktalayan bir ışık toplamıdır da bizim evlerimize simsiyah bir pıtrak topu gibi düşer?
Sayfa 24Kitabı okudu
İçine günah karışmamış bir sevinç gösterebilir misin?
Sayfa 24Kitabı okudu
Benim ikide bir dağlara bakmam, senin gözlerini denizden ayırmaman geldiğimiz yeri mi gösteriyordu, ayrılığın bir işareti miydi yoksa?
Sayfa 23Kitabı okudu
Ayrılığı bile bir ayrıcalık diye sundum da, sen kapıların hep aynı saatlerde açılıp kapanmasını bekledin.
Sayfa 14Kitabı okudu
Kalabalık öyle bir korunak ki gizlenmek için duvarlar gerekmiyor.
Sayfa 13Kitabı okudu
Koro halinde susuluyordu ve yalnızca yüksek sesle konuşanlara inanır olmuştu insanlar.
Sayfa 8Kitabı okudu
Kimsenin ortak türküsü yoktu ve kimse türküsünü bir başına söyleyemiyordu.
Sayfa 7Kitabı okudu
Hapishanenin parmaklıkları arasından iki adam dışarı baktı; biri çamuru gördü, diğeri yıldızları.
Sayfa 179 - EpsilonKitabı okudu
Ruhunu keşfeden kişi, bir şehri fetheden kişiden daha güçlüdür.
Sayfa 133 - EpsilonKitabı okudu
Siz, olduğunuzu düşündüğünüz kişi değilsiniz. Siz, ne düşünüyorsanız osunuz.
Sayfa 127 - EpsilonKitabı okudu
Unutmayın, bugün bir daha doğmayacak.
Sayfa 29 - EpsilonKitabı okudu
Geleceği düşünmeyin! O, kendi başının çaresine bakacaktır.
Sayfa 21 - EpsilonKitabı okudu
Anlatılamayan mükemmelliğe dikkat et. İçinde tehlike saklıdır.
Sayfa 74 - misis kitapKitabı okudu
Eğer sözcüklerinizi yutmaya zorlanmasaydınız, belki de konuşmanın gücünü hiçbir zaman bu kadar güzel öğrenemezdiniz.
Sayfa 34 - misis kitapKitabı okudu