Öznur
@oznurozmen
Türkçe Öğretmeni
İstanbul
21 Kasım 1991
2157 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Zannetme ki, sana kabuğunu kır, diye cevap vereceğim... O zaman dağılırsın! Sakın kabuğunu kırma; genişlet... ve kendine mal et, kanınla işle ve canlandır. Kabuğun kendi derin olsun...
Sayfa 272Kitabı okudu
Onu mazlum gördükçe bir gün zalim olmasını hazırlayacağımı biliyorum.
Sayfa 273Kitabı okudu
Bazı kapıların bize kapalı görünmesi, önünde değil, arkasında bulunduğumuz içindir.
Sayfa 271Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zaman şarta göre değişir. Büyümekte olan bir çoçuğun zamanı başkadır, bir hastanın zamanı başka...
Sayfa 268Kitabı okudu
sitem
Ben ona sıkıntılı güz günlerinde
Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
Kırmak istememiştim duygu filizlerini
Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu
Rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine İncinmesin diye tek
Acıyı bile ters yüz eden
İncelikli bir gülümsemeyle yüzümde
Ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcacık
Ey gözüm, ey boynum, ey kollarım, karanlık ve aydınlıklarım... size şükrediyorum, bu dakikanın sarayında, bu anın mucizesinde beraberce var olduğumuz için; sizinle bir andan öbürüne geçebildiğim için; anları birleştirip düz ve yekpare zaman kurabildiğim için!
Sayfa 256Kitabı okudu
Sevmek, öğrenilecek bir kavram haline geldi, doğamızda saklıydı halbuki...
Sevmek hiç bu kadar zor olmamıştı, bu kadar uzağa düşmemişti kalbinden insan.
İnsan tuhaftır. Hem unutmak istediğini söyler hem unutmak istediği meseleyi, kişiyi -her neyse- sabahtan akşama cümlelerinde taşır. Bu bir unutma değil unutmama çabasıdır ve herkes farkındadır.
Fakat unutmak gerçekten sessiz sakin bir iştir. Hiçbir hatırayı ve hiçbir insanı bağırıp çağırarak unutamayız.
İnsanoğlu güzel şeye düşmandı. Nasıl bilmeden kendi saadetini, başkasının saadetini yıkmak isterdi? İnsanoğlu huzurun, iyiliğin düşmanıydı, kendi kendisinin düşmanıydı.
Sayfa 238Kitabı okudu
Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. Burda her şey bir insanı sevmekle bitiyor.
127 syf.
·
Puan vermedi
Bu insanlara yeni hayat şekilleri hazırlamadan evvel, onlara hayata tahammül etmek kudretini veren eskilerini bozmak neye yarar.
Sayfa 204Kitabı okudu
yârimi ellere gelin etmişler de doldu gizlice gözlerimiz
arada bir sigaramızın dumanına değdi saçları, yandık
gözlerimize, gece mührü gözlerinin gölgesi düştü bazen
bir yerlerde adı geçince, gözümüze aşk kaçtı
içimizde bir yer sızladı inceden, sustuk
kaybetmişliğe sitem ettiğimiz oldu bazen
gözümüzde kaldı muradımız,
yâr en çok düşlediğimiz haliyle, ellere giderken
daha bir acıdı canımız, babalardan dinlerken
duvarlarda yumruklarımızın izi kaldı
avuçlarımızda okşanmamış saçlarımız
ama kendimizeydi ahımız ya da eyvahımız
yine de o mutlu olsun istedik hep
en kızdığımızda bile dilden gönle inmedi bedduamız
sevdamız kadar büyük yandı oysa canımız
biz başka severdik, o sebepten başka sevemedik
Gittin ammâ ki kodun hasret ile cânı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yârânı bile
Sayfa 178Kitabı okudu
Bir insan kendi içinde bir başka insanı bu kadar kuvvetle bulabilmek için, sade tesadüfler kâfi değildi.
Sayfa 152Kitabı okudu