Para

"Güzellik, başarı, birinci olmak, herkesi geçmek, önde olmak, para, çekicilik, hayran olunmak, gözde olmak" gibi kavramlara vurgu yapılmamalı(zaten toplum bunları yeterince ön plana çıkarmaktadır);aksine "sevgi, merhamet, yardımseverlik, başkalarını düşünme, fedakarlık, kalp temizliği, birlikte başarmak, dürüst ve samimi olmak" gibi değerler yüceltilip vurgulanmalıdır. Çocuklar mukayese edilmemeli ve hırsları körüklenmemelidir. İnsani değerleri yüksek olan kişiler örnek gösterimelidir.

Evet bütün ehl-i ihtisas ve müşahedenin ve bütün ehl-i zevk ve keşfin ittifakıyla; o uzun ve karanlıklı ebedü'l-âbâd yolunda zâd ve zahîre, ışık ve burak; ancak Kur'anın evamirini imtisal ve nevahisinden içtinab ile elde edilebilir.
Yoksa fen ve felsefe, san'at ve hikmet, o yolda beş para etmez.
Onların ışıkları, kabrin kapısına kadardır.

Savunmasında, "gençleri baştan çıkarmak ve kentin tanrılarına inanmayıp yeni tanrılar icat etmek" bir yana, insanlara, Tanrı'nın mesajı uyarınca, önce bilgisizliklerini, sonra da ilkeli yaşamaları, ruhlarına gerekli özeni göstermeleri gerektiği göstermek amacıyla felsefe yaptığını dile getiren Sokrates'in işte bu temeller üzerine inşa edilmiş savunması, beş yüz kişiden oluşan jüriyi tatmin etmez ve Sokrates iki yüz yirmiye karşı iki yüz seksen oyla suçlu bulunur. Atina yasalarına göre, jürinin kararının ardından her iki tarafın verilecek nihai cezayı belirlemek amacıyla yeniden konuşup ceza teklifinde bulunmaları ve jürinin de tarafların önerilerinden birini seçip kararını vermesi gerekir. Savcılık ölüm cezası ister; bununla birlikte, özellikle Platon'un anlatımından anlaşıldığı kadarıyla, Sokrates'in önereceği bir para veya gönüllü sürgün cezasının jüri tarafından kabul edilmesi, herkesi mutlu edecektir. Buradan da anlaşılacağı üzere, Sokrates'e olan tüm muhalefet ve düşmanlıklarına rağmen, Anytos ve arkadaşlarının Sokrates'in kanına susamışlıkla suçlanmaları gerekmez. Gerçekten de onlar sadece Sokrates'in sesini kesmek, susmasını temin etmek istiyorlardı; dolayısıyla, Sokrates'in kendisi için para cezası istemesi veya sürgün önerisinde bulunması, onun dışında herkesi rahatlatacak bir çözüm yolu olacaktı.
Beklenen, elbette olmadı, Sokrates kendisi için herhangi bir ceza önerisinde bulunmayı reddetti; hatta, biraz da alaycı bir dille, Atinalıları yetiştiren, aydınlatan, onlara kendi çıkarlarının peşinde koşmaktan önce erdemi ve bilgeliği aramaları gerektiğini benimsetmeye çalışan biri olarak, kendisinin belediye sarayında ücretsiz yemekle ödüllendirilmesini talep etti.

İlk Çağ’ın daha sonraki iki büyük devleti olan
Yunan’ın ve Roma’nın gelişmelerinin temelinde
ise, eskiye oranla daha hür bir toprak köleliği,
ticaretin ilerlemesi ve maden para kullanımının
yaygınlaşması gibi olayların yanı sıra, kıyıkentlerinin sayısını artırma zorunluluğu yer
almaktadır.

“Fakat toprağın üstünde koşan, onun üstünde beş on para kazanmak kaygısıyla dönüp dolaşan insanlar ne tuhaf mahlûklardı.”

• Genel faiz seviyesi düşük olduğu sürece, kredi maliyetleri düşer ve krediler bollaşır.
• Bollaşan krediler yeni yatırımlara yol açar.
• Yeni yatırım, yeni istihdam olanakları demektir; bu, işsizlere iş demektir.
• İşi olanın geliri olur ve para harcar.
• Para harcanması ekonomiye canlılık getirir, ekonomik aktiviteler artar.
• Düşük faizlerle borçlanılır ve otomobil, konut gibi yatırımlara
yönelinebilir.
• Düşük faiz seviyesi, kredi maliyetlerini düşüreceğinden, kredili
hisse senedi alımları artar ve borsa yükselir.
• Düşük faiz seviyesi TL biriktirmeyi cazip olmaktan çıkaracağına göre, yatırımlar dövize kayar ve döviz kurunda artış beklenebilir.
• Genel refah seviyesi artar.