Istırap nedir? — Silinmek istemeyen bir his, hırslı bir his.
Sayfa 72 - Metis
Söyleyecek bir şeyi olduğu için yazmaz insan, bir şey söyleme arzusu duyduğu için yazar.
Sayfa 72 - Metis
Kitaplar yaraları kanırtmalı, hatta yeni yaralar açmalı. Kitap tehlike arz etmeli.
Sayfa 67 - Metis
Aşağı bir insanla sohbet. Durmadan içimden "aslında vakit kaybı sayılmaz, insanlığın birkaç nesil sonra dönüşeceği türü yakından seyretmek de büyük şans" diye geçirip durmasam azap halini alabilecek üç saat...
Sayfa 66 - Metis
Umuttur edebiyat. Varılmak istenen ülkeye varma umudu, doğması beklenen insanı görme umudu, çökmesi arzulanan zulüm çarklarının parçalanma umududur.
Sayfa 177 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Bugunkü haliyle insanlığın, bütün ihtiraslarını, hatta yok olma ihtirasını dahi kaybedeceği bir can çekişme çağına maruz kalarak, bekleyiş içinde çürüyüp takatten düşmesi yerine şimdi silinip gitmesi kendi hayrına olmaz mı?
Sayfa 47 - Metis
Bizi mahveden, yo hayır, bizi mahvetmiş olan bir yazgıya, herhangi bir yazgıya olan açlıktır.
Sayfa 47 - Metis
asıl önemli olan, insanın kendi zenginliğini çekip kullanması, hiçbir ifade biçimi önünde eğilmeden tam olarak kendisi olmasıdır.
Sayfa 46 - Metis
Evet çürümüş, evet kangren olmuş, hepimiz öyleyiz. Hep birden benzersiz bir keşmekeşe doğru ilerliyoruz, çırpınıp duran ahmaklar gibi, halusinasyona kapılmış kuklalar gibi birbirimize dikleneceğiz...
Sayfa 44 - Metis
İçinde kırılanın ne olduğunu hiçbir zaman tam bilemeyeceğiz, ama kırık orada duruyor.
Sayfa 43 - Metis
Tarihi insanlar yapar; sırası geldiğinde, tarih de insanları bozar. İnsan tarihin hem faili hem nesnesi, hem icracısı hem kurbanıdır.
Sayfa 40 - Metis
bizi mahveden şeylere karşı doymak bilmez bir açlık duyarız, onca yücelik atfettiğimiz için vehimlere kapıldığımız kendi kâbusumuzdan hiçbir şey karşılığında vazgeçmeyiz.
Sayfa 39 - Metis
Ben, içinde karanlığın ağır bastığı bir çocuktum. Karanlık basınca kendini tanıyamayan bir çocuk. Düzenli ve öngörülebilir hayatın bana sunduğu hiçbir şeyi kendime yakıştıramadım. Adını koyamadığım bir duygu vardı içimde. Parçalama ve parçalanma duygusu. Gitmek istiyordum. Hayatın sonuna kadar gitmek.
