Sorun, Paul Lafargue'ın 19. yüzyılın o korkunç Avrupa'sında (bugünkü dünyadan daha korkunç olmayan bir Avrupa'da) düşündüğü gibi, ne aşırı çalışmanın sınırlandırılması ne de çalışma süresinin kısaltılmasıdır. Mesele bir zorlama olarak, zoraki bir faaliyet olarak, toplumsal ve bireysel sorunların en önemli kaynağı olarak ücretli çalışmayı (işi, emeği) ortadan kaldırmaktır.