Kimseye kırgın değilim, dünyadan payıma düşen bu kadarmış, aldım gidiyorum.
...
Sildim pişmanlığı payıma düşen hayattan.
Sayfa 82Kitabı okudu
Pişman değilim hiç
Biricik sevgilim benim
Konuş benimle
Soğuk caddelerinde gecenin
Yine bu aşk dolu gözlerinle bulduğun
Benle
Ve hatırla beni
Göz altlarındaki çizgilere kondurduğum hüzünlü öpücüklerde
Varlığındayım ben
Çünkü kul olmuşum varlığına
Kendi kozasında çırpınıp
El yordamıyla yol bulmuşum
Belli belirsiz binlerce nesneyle
Arzusu olmuşum karatoprağın
Arzusu olup içinde taşımışım
Bütün suları bozkırlara ulaştırmak için
Pişman değilim hiç
Benim yüreğim zamanın öte yakasında akmakta
Ve yaşam yeniden var edecek onu
Ve yeniden merhaba diyecek hayata
Rüzgâr göllerinde uçuşan pisi çiçekleriyle
Görüyor musun bak
Nasıl da çatlıyor bedenim
Ve süt
Nasılda da başkaldırıyor
Mavi damarlarında memelerimin?
Ve kan
Nasıl da coşuyor
Belimin ince çizgisinde?
Soğuk caddelerinde gecenin
Çiftler ayrılıklarına sermaye yapmışlar kuşkularını
Ve dudaklarında
Yalnızca ve yalnızca hoşça kal demenin ürkek ezgisi