Franz Kafka'nın vakti zamanında açıkladığı gibi: Ulaşılacak bir amaç vardır ama yol yoktur; kararsızlıklarımıza, duraksamalarımıza yol adını takarız.
Georges Perec, La disparition/ Les revenentes et autres lipogrammes
georges perec, uyuyan adam adlı romanında şöyle diyor: “ne yaparsan yap, nereye gidersen git, gördüğün hiçbir şeyin önemi yok; yaptığın her şey boşuna, aradığın her şey sahte. var olan tek şey yalnızlık.”
sevgili perec , kitabın için -e harfini sen kullanmamışsın belki, ama kimse de senin hayatını -e harfi kullanmadan anlatmamış...
Mutsuzluk üzerine atılmadı, üstüne çullanmadı; yavaşça sızdı, neredeyse tatlılıkla sokuldu. Büyük bir dikkatle yaşamına, hareketlerine, saatlerine, odana işledi, uzun süre gizli tutulmuş bir hakikat, reddedilmiş bir gerçeklik gibi;
Uyuyan Adam~Georges Perec
Sayfa:74
Oysa sen, ölü bakışlı, saydam bir hayaletten, külrengi
bir cüzzamlıdan, çoktan toza dönüşmüş bir siluetten, kimsenin yaklaşmadığı tutulmuş bir yerden başka bir şey değilsin.
Uyuyan Adam~Georges Perec
Sayfa:73
Yolculuklara çıktın ve dönüşte yanında hiçbir şey getirmedin. Oturuyor ve beklemek istiyorsun. Sadece bekleyecek, bir şey kalmayacak kadar beklemek. Gece olsun, saatler vursun, günler geçip geçsin, anılar silikleşsin.
Uyuyan Adam~Georges Perec
Sayfa:18
25 yaşındasın ve 29 dişin, 3 gömleğin, 8 çorabın, artık okumadığın birkaç kitabın, artık dinlemediğin birkaç plağın var.
Uyuyan Adam~Georges Perec
Sayfa:18
Kafka ya da Xanax ya da Perec
hepsinde aradığım şey aynı aslında.
Örneğin Georges Perec, hiç "e" harfi kullanmadan polisiye roman yazarken son derece heyecanlıydı çünkü yaratıcılığını son sınırlarına kadar kullanmak, ömrü boyunca belki de hiç öğrenemeyeceği sözcüklerin içine dalmak veya yenilerini yaratmak zorunda kalmıştı. Bir taraftan kısıtlandığınızda bir başka taraftan kendinize bir yol açabilirsiniz.