Bir şeyden korkmak, biraz da onun geleceğini beklemektir.
Sayfa 137
O günün hatırası onun hem bağrında saplı hançeri, hem ömrünün som altından bahçesiydi.
Sayfa 129
İnsanlıktan ümit kesmedim, fakat insana güvenmiyorum. Bir kere bağları çözüldü mü; o kadar değişiyor, o kadar kurulmuş makine oluyor ki...
Sayfa 93
Okur Takip Önerileri
Şimdi burada güzel bir şafak. Gene uykusuz, mutsuz, tedirginim. Sana yazmak, yazmak, yazmak istiyorum... Seni bütün şafaklarda, evrenlerin o ıssız ihanet saatinde öperim. Ve sen geçersin içimden. Bitmek bilmezsin.
Sayfa 146
Fakat nafile, insan aklını bir şeye verdi mi kurtlulamıyor ondan. Daima düşünmekle ve daima da aynı şeyi düşünmekle insan aşkın bir fikri-işgâl olduğunu kabul ediyor.
Sayfa 22