Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yaren

Kardeşimi denize attık. Üzerine deniz kapandı. Martılar köpükler üzerinden çark ettiler. Dibe giden naşın ağartısı yavaş yavaş soldu. Gözlerimizin önünde yalnız denizin yekpare mavisi kaldı. Deniz Davut'u unutmuştu artık.
Reklam
Babam bana denizi göstererek; "Oğlum, sakın bunun bu haline aldanma. Kimbilir kaç gemiciyi boğmayı tasarlıyor. Seni de boğuncaya kadar aç, çıplak ve yoksul bırakır."
"O halde siz bir yetim misiniz?" Bu soru şimdiki zamanda kulağıma tuhaf gelmişti. Eskiden, yetim kalmanın çocukken başıma gelen bir şey olduğunu ve artık geçtiğini düşünürdüm ama sonra yaz boyunca kendimi tam olarak bir yetim gibi hissettiğimi fark ettim. "Sanırım, dünyada yalnız olan herkes yetimdir."
Sayfa 143 - Olimpos yayınlarıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Üzgünüm Bayan Hill. Onu kurtaramadım." "Ben de Adam, ben de kurtaramadım onu."
Martı yayınlarıKitabı okudu
"Ethan," diye hıçkırdım. "Tanrım, seni geri istiyorum."
Sayfa 304 - Yabancı yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Abiagil, teyzemin geri döndüğünü ya da onu kurtarmaya gelen ekipleri hiç görmemişti. O sadece başka bir şehre giden annesinin peşine takılmış, teyzesini onu kaderine terk eden biri olarak resmetmişti aklında.
Sayfa 516 - Martı yayınlarıKitabı okudu
"Beni hep koruyacağına dair söz vermiştin. Beni bırakmayacaktın. Ama bu sözünü tutamadın, değil mi Charlene? Beni bıraktın. Bu nasıl bir kardeş sevgisi SisSis?"
Sayfa 484 - Martı yayınlarıKitabı okudu
En sonunda, ölürken beni hiç akıllarına getirmedikleri ortadaydı. Benim arkadaşım olmalarının ölümlerine sebep olduğunu hiç bilmemişlerdi. Bu durumda kendimi daha iyi mi hissetmeliydim, yoksa daha kötü mü? Bu soruya asla cevap veremeyecektim.
Sayfa 514 - Martı yayınlarıKitabı okudu
"Eğer amacı en başından beri beni öldürmek olsaydı, bunu çoktan yapabilirdi. Kapımı çalıp bana adını söylemesi yeterliydi. Onu içeri alırdım, Tom.
Sayfa 468 - Martı yayınlarıKitabı okudu
Katil ayinini basit ve en münasip şekilde yapmıştı. Sonra da ortalığı düzeltmişti. Belki de bu işinin bir parçasıydı, izlerini temizlemeye çalışıyordu. Ya da bu ilk pişmanlık belirtileriydi. Bir kadının başka bir kadından özrüydü. Üzgünüm, seni öldürmek zorunda kaldım ama bak, bulaşıkları yıkadım, kanepeyi düzelttim ve yerleri sildim.
Sayfa 454 - Martı yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yüzündeki ifadeye bakılırsa sabah maceraları için içeride kapalı kalmaktan hiç hoşlanmamıştı. Belki bir köpeği sokaktan alabilirdiniz ama sokağı köpekten alamazdınız.
Sayfa 345 - Martı yayınlarıKitabı okudu
2.072 öğeden 2.041 ile 2.055 arasındakiler gösteriliyor.