Yine Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki;
"Zenginlik mal çokluğu ile olmaz.Gerçek zenginlik, gönül zenginliğidir."
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Cennete sadece merhametliler girecektir." Orada bulunan Sahabîler, "Ya Resulullah! Biz hepimiz merhametliyiz" derler. Peygamberimiz (sav) onlara şöyle cevap verir; "Sırf nefsini esirgeyen kimse merhametli değildir; merhametli kimse hem kendini ve hem de başka larını esirgeyendir."¹
İnsanın kendine karşı merhametli olması; kendini Allah'ın azabından esirgemesi, yasaklarını işlemekten, emirlerini yapmaktan sakınmasıdır. Bu da günah işlemekten vazgeçerek, işlenmiş günahlardan tevbe ederek, ibadet ederek ve ibadet ederken sırf Allah rızasını gözeterek olur.
Başkasına karşı merhametli olmak da, İslâm'ın tespit ettiği kul haklarına ve canlılara hürmet-riayet, başkalarına zarar vermemektir.
1•| İbn Mübârek, Zühr 1/352; Deylemî, Müsned 7067; Tırmizî, Nevâdiru'l-Usûl 4/133
Sayfa 106 - ÇelikKitabı okuyor
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Hile, aldatma ve emânete hıyânet, cehennemliktir."(Bu sıfatları taşıyanlar cehenneme gireceklerdir.)
•| Hâkim, Müstedrek 8795; Heysemî, Mecmeu'z-Zevâid 1/102
Sayfa 96 - ÇelikKitabı okuyor
Yine Allah (c.c) şöyle buyuruyor;
"Hiç şüphesiz, münafıklar cehennemin en alt katındadırlar. Onlar için hiçbir kurtarıcı bulamayacaksın.”¹
Münafık kelime manası bakımından “nâfik-ul yerbu" deyiminden türemiştir. Tarla faresinin yuvasında karşılıklı iki delik bulunduğu söylenir, birine "nafıka" diğerine "kasıa" denir. Tarla faresi birinin ucundan başını gösterir, öbüründen çıkıp gider.
İşte münafığa o yüzden bu ad takılmıştır. Çünkü kendini Müslümanmış gibi gösterir, öte yandan İslâm'dan çıkarak kâfirliğe girer.
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Münafık, iki koyun sürüsü arasında kâh sürünün birine, kâh öbürüne katılan şaşkın bir koyun gibidir. O, bu sürülerin hiçbirinde devamlı barınmaz, çünkü her iki sürüye de yabancıdır. Münafık da tıpkı böyledir, ne tamamen Müslümanlarla kaynaşabilir ve ne de kâfirlerle."²
1 •| Nisa Sûresi, 145
2 •| Müslim, Kitabu Sıfati'l-Münâfikîn ve Ahkâmuhum 2784; Nesâî, Kitabu'l İman 5037
Sayfa 36 - ÇelikKitabı okuyor
PEYGAMBER EFENDİMİZİN (S.A.V.) FETİH HUTBESİ
Mekke’nin fethinden sonra Kâbe-i Muazzama putlardan temizlendi. Bütün halk Kâbe’nin etrâfına toplanmışlardı. Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) üç kere tekbir getirip, Allâhü Teâlâ’ya hamd ü senâda bulunduktan sonra şöyle bir hutbe okudular:
“Allah birdir. Ondan başka ilah yoktur. Onun şerîki (ortağı) ve nazîri (benzeri) yoktur. O
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
''Gafiller arasında Allah'ı anan kimse, kuru otlar arasındaki yeşil otlar gibidir.''
(Tirmizi)
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki;
“Ölüm mümine hediyedir.”
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
Ümmetimin alçak gönüllerini görünce onlara karşı siz de alçak gönüllü olunuz. Fakat ümmetimin kibirlilerini görünce siz de onlara tepeden bakın.Bu tutum onları horlar ve küçültür.
Sayfa 367Kitabı okudu
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Ulu Allah (c.c) şöyle buyuruyor; Beni anmaktan benden bir şey istemeye fırsat bulamayanlara, isteyenlere en değerli bağışı sunarım."
Sayfa 362Kitabı okuyor
Yine Peygamberimiz(s.a.v) buyuruyor ki;
"Kötü ve çirkin davranışlardan sahibini alıkoyamayan namaz kulun Allah'tan daha çok uzaklaşmasına sebep olur"
Sayfa 71Kitabı okuyor
Yine Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor;
"Namaz kılmak, hacca gitmek, Beytullah'ı tavaf etmek ve diğer usulü belirlenen ibadetler, Allah'ı hatırda tutmayı sağlamak için emredilmiştir. Hatırlanan hakkında -ki asıl amaç ve hedef O'dur- kalbinde saygı ve ürperme bulunmayınca böyle bir hatırlamanın(zikrin) ne kıymeti vardır?"
Sayfa 71Kitabı okuyor
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki: "Cehaletten daha ağır fakirlik olmaz."
Sayfa 493Kitabı okuyor
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Hiçbiriniz akıbetini öğrenmedikçe cennet veya cehennemdeki yerini görmedikçe dünyadan ayrılmaz."
Sayfa 347Kitabı okuyor
Abdullah İbn-i Amr (r.a) der ki; "Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor; "Hz. Nuh (a.s) ölmek üzere iken iki oğlunu yanına çağırarak onlara dedi ki;
"Size iki şeyi emrediyor ve iki şeyi yasaklıyorum. Size Allah'a ortak koşmayı ve kendinizi büyük görmeyi yasaklıyorum.
Size emrettiğim iki şeye gelince önce “Lâ ilahe illallah (Allah'tan başka ilah yoktur)" demeyi emrediyorum. Çünkü yerler, gökler ve yerler ile göklerdeki her şey terazinin bir kefesine; "Lâ ilahe illallah" cümlesi de öbür kefesine konsa "Lâ ilahe illallah" cümlesinin bulunduğu kefe ağır basar.
Yine gökler, yerler ve gökler ile yerlerde bulunan her şey bir çember olsa ve bu çembere “Lâ ilâhe illallah" cümlesi yüklense çember parçalanır.
Size emrettiğim ikinci şey, "Sübhanellahi vel-hamdü lillâhi (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih eder ve O'na hamd ederim)" demenizdir. Çünkü bu iki cümle canlı-cansız bütün varlıkların duasıdır. Bu iki cümle sayesinde bütün canlılar rızıklanmaktadır. "
Sayfa 328Kitabı okuyor