Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Eda
Eda
@raftakihayalet
Profesyonel tsundoku. Terelelli okur.
Kitaplara kötü bakarım.
Öğrenci
Dokuz Eylül Üniversitesi
12 Ocak
23 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Almanca öğretmenimde gördüğümde almayı kafaya koyduğum kitap. Okuyalı birkaç ay oldu ama tam şu an içimden kitap hakkında birkaç şey yazmak geldi.
O kadar yalın, tane tane anlatıyor ki anlamamak mümkün değil. Verdiği örnekler ve sayfalardaki çizimler çok hoştu. Aslında bir saatte bile bitecek bir kitap ama hemen bitmesin diye iki güne
Spoiler içerebilir.
Üçlemenin son kitabı. Serinin ilk iki kitabı çok sürükleyici ve merak uyandırıcıydı. Onlar hakkında söyleyeceğim tek şey bu. Fakat üçüncü kitap... Son kitapta yazar hiç bahsedilmemiş olayları kurguya katıp bombaları art arda patlattı ve ben neye uğradığımı şaşırdım. Yeni karakterler katıldı, geçmişin derinleri kazıldı ve okurlar olarak adeta bilgi yağmuruna tutulduk. Ama seri devam etseydi ve her şey ortaya daha yavaş çıksaydı, bu daha tatmin edici olurdu. Çünkü kitap sanki artık her şey olacağına varsın diye yazılmış gibi.
Bence, ve bana seriyi öneren arkadaşıma göre, seri daha da devam edebilirdi. Beş, altı belki yedi kitap olabilirdi. Kurulan evren o kadar büyüleyici ve o kadar ayrıntılı ki... Yalnızca Kimeraların tarihinden iki-üç kitap çıkabilir. Kâşiflerin hikâyesi bir yan kitapla anlatılabilir. Üstelik üçüncü kitap bitmesine rağmen henüz hikâye bitmedi. İşte bu sebepleri göz önüne alarak söylüyorum ki, seri devam etmeliydi. Görülmemiş, farklı bir kurgusu var ve bu kurgu yalnızca üç kitapla harcanmış.
Yine de, okuduğum en iyi fantastik serilerden biriydi. Bence bu türe ilgi duyan herkes okumalı.
Söyleyeceğim ilk şey, eğer aklınızda bu kitabı okumak varsa hiç durmayın ve hemen bir tane edinip okuyun. Sakın ha ödünç almayın; bu kitap mutlaka sahip olmanız gereken bir kitap.
Başta okumakta biraz zorlandım. Bunun nedenini bilmiyorum, şu an keşke daha kalın olsaydı diyorum. Keşke daha çok şey anlatsa ve ben de okuyup işaretlesem. Kafamda
Okur Takip Önerileri
SPOILER İÇERİR
Kendime söverek başlıyorum çünkü bu kitap bir buçuk senedir kitaplığımda çürüyordu. Arkadaşım kitabı alınca hadi birlikte okuyalım dedik ve oturup okuduk. Kendime tekrar sövüyorum.
Arkadaşım bazı yerlerde zorlandığını söyledi. Kimileri de zorlandığını söylemiş. Ben bazen cümleleri hiçbir şey anlamadan geçtim, dizgini kopmuş at gibi nereye gideceğimi bilmeden ilerlediğimi fark edip geriye döndüm, aynı sayfaları defalarca kez okudum. Fakat ben bunu kafamın içindeki karmaşanın dikkatimi dağıtmasına yoruyorum.
Kendimi geçersek, kitap gerçekten güzeldi. Kısa diye çerez namına okumayın sakın, vakit ayırın ve dikkatle okuyun. Çünkü bu kitap bunu hak ediyor. Bu incelemeyi okuduktan üç gün sonra yazıyorum ve ne yazık ki hislerim biraz bayatladı. Okuduktan hemen sonra arkadaşıma yazdığım mesajlardan ilham alarak bir şeyler yazacağım.
SPOILER
Dikkatimi çeken düşündürücü şeylerden biri gaspçı gençlerin nezaketiydi. Düşündüm ki naiflikten kırılacak kimselere karşı bile acımasız ve kaba olmayı başarabilen insanlar var. Teşekkür ettiğinde bön bön yüzüne bakanlar, gülümsediğinde kaşlarını çatanlar... Her zaman her toplumda böyle insanlara rastlayabiliyoruz. Beni etkileyen gençlerin nezaketten anlaması, "teşekkür ederim," diyebilmeleriydi. Hem de gasp ettikleri adama karşı. E tabii anlatıcımızın nazik tutumları onları şaşırttı.
Ben bu kitapla zulümle dalga geçmenin, zalimin kafasını karıştırmanın önemini ve öz mutluluğun iyiliğin kaynağı olduğunu anladım. Anlatacak daha çok şey var da, benim hafızam sınıfta kaldı.
Bu kitap benim için bir dönüm noktası oldu. İlk defa bir kitabın sayfalarını boyadım, özüme ayna tutan bütün cümleleri işaretledim -ki neredeyse kitabın her sayfası artık boyalı. Bir huyum vardır pek sevemediğim; en çok sevdiğim kitaplar en çok hırpalanmış kitaplarımdır. Kenarları kıvrılmış, kapağında darbe izleri, çeşitli lekeler. Elimden geleni yaptım özenli bakmak için fakat bu habis huyumdan esirgeyemedim.
"Aslında bütün kitap sanki kendi hayatının öyküsüydü, kendisi yaşamadan önce yazılmıştı." Everest Yayınları - sayfa 123
Bu kitabı tek bir cümlede özetle deseler, söyleyeceğim şey bu olurdu. Dorian Gray'in Portresi, sanki bir kitabı değil de kendi hayatınızı yaşıyormuşsunuz gibi sizi içine alıveriyor. Lord Henry'nin zehirli sözleri Dorian Gray kadar okuyanı da etkiliyor ve ister istemez bu şeytana hak verirken buluyorsunuz kendinizi. İtiraf etmeliyim ki işaretlediğim cümlelerin çoğu Lord Henry'ye ait. O, bana kitaplarda en gıcık olduğum karakterleri bile sevmeyi öğretti. "Ölsen de kurtulsak, pis herif," diyordum ilk okuduğumda. Sonra "Eğer o olmasaydı, Lord Henry'nin tartışmaya açık, kafaları karıştıran argümanları olmasaydı, olağanüstü güzellikteki Dorian Gray genç kalmak için bir dilek dilemeyecek, biz de saf bir ruhun yozlaşmasına yakından şahit olamayacaktık," diye düşündüm. Kitabın merkezine oturan şey bu. Oscar Wilde, bu yozlaşmayı o kadar sinsice anlatıyor ki, "Dorian, ne oldu sana böyle, nerede o saflığın," demeyi kitabın sonunda aklınıza getiriyorsunuz. Tabii, kitap bir solukta okunduğu için sayfaları çevirirken aklınıza bile gelmiyor soru sormak.
