Dîsa li ber otogarekê bûm çenteyê min û betanîya min li kêleka min bû li ber dîwarekî runiştîbûm . Min çavê xwe gerand li hundirê otogarê , gelo kesek hebû alîkarîya min bike . Çend kes di ber min re derbasbûn û bi çavekî dilşewat li min nêrîn lê bi rêya xwe de çûn , qet nepirsîn , ne gotin ma ev pîrêjin gelo bi tena serê xwe çi dike li ber vê
“Ji Cihûda, xulamê Îsa Mesîh û birayê Aqûb, ji gazîkiriyên ku ji aliyê Bav Xwedê ve tên hezkirin û bi Îsa Mesîh tên parastin re: Aştî, rehm û hezkirin ji we re zêde bibe. Hezkirîno, çaxê min bi xîretkêşî xwest li ser xilasiya me ya hevpar ji we re binivîsim, min xwe mecbûr dît ku ez binivîsim û ji we hêvî bikim ku hûn, ji bo baweriya ku yekcar li
Doz ger neye bîrkirin
Em dawacî ne. Bi neheqî axa me, mal û mulkên me, ji me hatine standin. Em ne mîrên kesekî din, lê mîrên erd û axa xwe bûn. Em doza axa xwe dikin. Rehma Xwedê lê be, umrê kalikê te, gelek mamên te li ser riya vê dozê borî. Ew îro, her yek li derekî, peregende, di bin axa sar de, çavvekirî, dinivin. Qebr û gorên wan jî li welatên xerîb in.
Emîn Alî Beg ji kurê xwe Celadet re wiha dibêje
Bîranîneke nebîrkirî
Ji rûyê ne yekîtiyê û bêxemiyê dîrok ji gelê kurd ra bûye avbez. Gellek ewledên vî gelî - mêrxas, rêvebir, dîrokzan, zaniyar, helbestvan, nivîskar, hunermend û yên mayîn hatine dunê, mêrxasî kirine, xuliqandine, efrandine, nitirandine, teqil dane pêşdaçûyina dîrokê, jiyanê, lê zû hatine jibîrkirinê, yanê ji avbeza dîrokê ew
Hin gotinên sersaxîyê
•Serê we sax be.
•Serê we xweş be.
•Xwedê rehma xwe lê ke.
•Cîyê wê cinet be.
•Xwedê sebrê bide.
•Xwedê efû mexfîret bike.
•Mekanê wî cinet be.
•Ên heyî sax bin.
•Hûn mayî sax bin.
•Efûya Xwedê li ser be.
•Ji cîyê xwe şerm neke.