Bu kitaptaki akıcı paragraflar ve çok naif bir anlatımın dışında sonradan insanın aklında kalan tek bir kelimede birleşiyor herşey; tecessüs. Sebahattin Ali belkide bu kelimeyi çok seviyor. Sinop cezaevine gitmeden kaldığı koğuşu görmeden önce okumuştum bu kitabı.
Şiirleri şarkı sözü olmuş bir yazar.
Bana göre bizdeki franz kafka biraz da Sebahattin Ali. İlmek ilmek efendi efendi anlatıyor hikayesini. Bende, ‘eskiden insanlar çok saygılıydı’ söyleminin karşılığı. Güzel insan.
