Welatê Min | Ebdilselam Xoce
Hevalno..
de werin govenda..
pêlewanên kurd…
Seyid Riza,
Qazî,Pîran,
Berzanî...
Mezlûm Doxan..
bedenek pêçayî.. bi viyanê…
Onur ayaklandı
Umut tazelendi
Sokak çocukları gülümsedi, gördüm
Sayfa 55Kitabı okudu
Götür beni Kevok
Varsın
Yasak bir ülke olsun
Sığındığın
Bir mülteci de ben olurum
Uzak düştüğüm
Eski zamanların
Yitik düşlerine
Sayfa 18Kitabı okudu
Çemê Nisêbînê
Tu gula li ber çemê Nisêbînê,
Aşîqê teme ma tu halê min nabînê,
Benda te wê rojê û wê mizgînê,
Tu bibi heval benda min livê jînê...
Hez kiriya min serê gowendê dikişîne,
Delalê xwe hewqas nazik nehejîne,
Awur li tene hinav bi kul û birine,
Ma tu nizani ew forsê te dil diêşîne...
Êdî bese! Jî van derd û kula,
Li benda teme li ser Kanîka Fila,
Ger tu nebî venamirîne ,
Çemê Ciq Ciq agirê DILA!..
Orhan Basî
yaşamak güzeldi arkadaş ve en çok da severken direnirken yürürken “kavganın yollarında”
Welat berda, hatime vira
Bûm hêsîrê wan neyara
Welat berda, hatime vira
Bûm hêsîrê wan neyara
Ez aşiqê te bûm, xayin
Te ez hiştim li van dera
Ez aşiqê te bûm, bêbext
Jan-Name • Erd Agron
“ji bo Welî, Rustem, Nûman
û hemû hestîwendayan”
(Qefleyek mirov digeriyan di kontara çiyê de, karê xwe yê liservebûyî pêk dianîn… Digeriyan di bin taldan de, li nava deviyan… Derwêş sekinî û çok da erdê, pêşî duayek kir, piştre bi destan axê veda û hestiyekî reşbûyî derxist…
Sê çar kes lê kom bûn, hêdî hêdî qefle tev lê civiya…)
Derwêş
“hê jî
Porê te şevêra ketine lecê,
Çevê te şevêra ketine lecê,
Porê te alav û agirê reşin,
Çevê te alav û agirê reşin.
Siba xweş mîna gula vedibe,
Sibe qemera dîndara teda
Te’m-ramûsana roê dibîne
Ber xwe dikeve,
Ku ro berî wê
Tu ramûsayî.
Ezê şev û roj derê xwe vekim,
Ku alava te bikeve malê,
Mala dilê min.
Ezê ji roê herro dua’kim,
Wekî kêm neke alava çeva,
Germa dilê te
Şevê terîda.
Götür beni kevok
Ve savur yüreğimi
Dağ ateşlerinin uslanmaz aşklarına
Bir militanda ben olurum
Kurşun yağmurlarıyla ıslanan
Kan çiçeğinin
Soluksuz rüyasında..