Madem ki dua edecek, sığınacak, yakınacak, yanına varacak birisi var nasıl olur da yalnız kalırsın, nasıl olur da öyle hissedersin, nasıl olur da yalnızım dersin ? Şair diyor ya hani, ismini bilmiyorum. İsmini söylemeyecek kadar tevazu bürünmüş, mahlası var ve Rüşeni diyor kendine :
" Kimsesiz hiç kimse yok var herkesin bir kimsesi,
Kimsesiz kaldım yetiş ey kimsesizler kimsesi "
Sayfa 35