Geceleri bana senden bir şarkı verir misin
Uyanmak isterken
Ben bizim konuştuğumuz
onların sözlerini ödünç alıyorum
//
Eğer biz tatlı olanları akşam ışığında
Meyveler gibi kırdığımızda
Bakışlarımızda şarabın
Terredütlü gülüşü uyanır
Çılgın yolculuğun uğultusuna engel olursan
-senin odise yıllarını kim çalar -
Senin denizin bezgindi ve rüzgarın ağrılı
Yine de bu eve girmeyi arzuluyorsun
Ünlü Alman düşünür ve estetik kuramcısı Walter Benjamin’in şiirleri Yahya Kurtkaya’nın başarılı çevirisi ile ilk kez Türkçede.
Dilimiz için güzel bir kazanım, keyifle okudum.
Değerli okurlara;Hürriyet kitap sanat ekibi jüri üyeleri 2019 en iyi 50 kitabını belirledi. Bir çok konuda en beğenilen kitapların listesi bir bakmanızı tavsiye ederiz..
1.Çağ Geçitleri, Murathan Mungan, Metis
2. Tarihi Kırıntılar, Barış Bıçakçı, İletişim
3. Beni Kör Kuyularda, Hasan Ali Toptaş, Everest
4.Kayıp Çocuk Arşivi, Valeria Luiselli,
Geride bıraktığımız bir sene boyunca raflara çıkan yerli, yabancı, edebiyat ve edebiyat dışı kitapları Hürriyet Kitap Sanat’ın 20 kişilik jürisi değerlendirdi. Jüri üyelerimizin ‘ilk 10 kitap’ sıralamasına göre yaptığımız puanlamanın sonunda, Murathan Mungan’ın son şiir kitabı ‘Çağ Geçitleri’, en çok oyu alarak birinci sıraya yerleşti. İşte
"Göğe asılı bir meyvedir keder
Anıların üzerindeki dallardan
Yarenin buse kokusu etrafa saçılıyordu
Silahsız melekler sevinç dolu ibadete
Sevk edilen yeni cennetin bahçesinin
İç tarafının önünde duruyordu."
"Hepimiz birini sevdik karşı konulamaz şekilde
Herkes o sevgide cesaret buldu
Çünkü zayıf ve utanç verici olanı uzak tuttu
Şansımız neredeyse hızlı adımlarla gidiyordu ve kırsaldı
Bizden şikayetçi olanı yok ederken
Ve bir dünya kötü ve sonlu olanı keşfediyordu."
Ve vicdanınla uyandır sabahı
Ve öğleyi kollarında salla
Ve ağlamaktan yıpranan sesleri iyileştir
Ve kötülüğü ve küfreden gamı engelle
Ve içinde yaşa an be an
Ruhun içinde kaybolan bulguların.
Bu yalnızlığı nasıl ölçmeliyim?
Acı bana eski darbeleri verdi
Böylece birbirlerinin açıklarını örttüler
İsimsiz ritim onun giysisiydi
Ama şimdi çıplak zamana katlanıyorum
Hiçbir şey kaybetmediğim bir yürüyüşle
İçimdeki fırtına büyüklüğünde kayboluyor
Ağzın bağırdığından fazla ağlamıyor kalp
Acılarımın yeni yılı ne zaman
Ve ne zaman yine üzüntüye yakın olacağım
Sıkıntı çektiğim sağırlaşmış günlerden sonra
Ah ne zaman alevlenecek siyah renginde
Onu o zaman gördüğüm gibi senenin merkezinde
Alevlenen Ağustos'un derin yarası?