"Her şeyi unutsan bile şunu sakın unutma, oğlum: Şair, şarkı söyleyemeyen bir müzisyendir. Sözcükler dinleyicinin yüreğine dokunmadan önce aklına uğramalıdır ve bazı kimselerin aklı çok küçük birer hedeftir. Fakat dinleyici ne kadar küçük ya da inatçı bir akla sahip olursa olsun, müzik ne yapar eder onun yüreğine dokunur."
Annem kibar hanımefendilere yakışmayan bir ses çıkardı. "Seni gidi gösteriş budalası. Yaşlanıyorsun, hepsi bu."
Sayfa 122 - Baba-AnneKitabı okuyor
HAAA *aydınlanma*
"Onlara dikilitaş da denir, ama dik durmayıp yan yatmışlarla da karşılaştığımız oldu. Birine rastlayınca çok acelemiz yoksa o günlük mola veririz."
"Ben onları daha farklı bir isimle tanıyordum. Yoltaşları," dedi Ben usulca. Yaşlı ve bitkin bir hali vardı. Kısa süre sonra sordu: "Bir gritaş bulunca neden durursunuz?"
"Hep dururuz işte. Yolculuğumuza ara vermemiz için bir bahanedir." Azıcık düşündüm. "Sanırım şans getirdiklerine inanılıyor."
Sayfa 120 - Abenthy-KvotheKitabı okuyor
"Şu kuşu nasıl düşürürsün?"
"Herhalde öyle bir şey yapmam. Bana bir zararı dokunmadı."
"Teorik açıdan."
"Teorik açıdan öyle bir şey yapmayacağımı söylüyorum."
"Anlat bana, E'lir. Öyle bir şeyi nasıl yapmayacağını bana tam olarak anlat. Ayrıntılı bir şekilde."
"Teren'den onu vurmasını isterim."
"Güzel, güzel. Ama bu mesele seninle kuş arasında. O şahin,annen hakkında ileri geri konuşuyor."
"Ah. Öyleyse annemin onurunu bizzat korumam gerekir."
"İlla ki."
"Elimin altında bir tüy var mı?"
"Hayır."
"Hay Tehlu belasını..." Kınayıcı bakışları karşısında cümlemin geri kalanını yuttum. "İşimi hiç kolaylaştırmayacaksın, değil mi?"
"Bu sinir bozucu huyumu, kafası gereğinden fazla çalışan bir öğrencimden kaptım."
Sayfa 116 - Abenthy-KvotheKitabı okuyor
Sonra Kvothe'nin gözlerine baktı. O gözlerdeki yeşil öylesine kararmıştı ki neredeyse siyah gibi duruyordu. İşte görmeye geldiğim kişi bu, diye aklından geçirdi Tarihçi. Krallara nasihat veren, eski yollardan sadece ve sadece aklının kılavuzluğunda geçen adam bu. Üniversite'de adından hem övgüyle hem de küfürle bahsedilen adam bu.
Sayfa 113 - TarihçiKitabı okuyor
"Üniversite'de öğretmenlerini izinsiz dinleyen öğrencilere ne yaparlar?" diye merakla sordu Bast.
"En ufak bir fikrim yok. Ben hiç yakalanmadım."
Sayfa 110 - Bast-KvotheKitabı okuyor
"Yoltaşı'nda ne ararsan bulunur."
Sayfa 109 - KvotheKitabı okuyor
Annesi bu adama nası tahammül ediyo ya
"Harika elleri var; annem onlara sihirbaz parmakları derdi."
"Anasına çekmiş. Narin ama kuvvetli. Bulaşık yıkamak için birebir, öyle değil mi kadın?"
Sayfa 106 - Abenthy-BabaKitabı okuyor
"Her yerin kendine özgü batıl inançları vardır ve herkes nehrin karşı tarafında yaşayanların inançlarına gülüp geçer."
Sayfa 104 - AbenthyKitabı okuyor
Sakın üşütme. Sakın yaşlanma. Sakın yıkılma. Sakın, sakın, o güzel ruhunu ayaza tutma. Tahtadan defterler yap, deniz kabuklarından kutular, şiirin yetişemediği müzikleri duymak için kalbini yastığın altına koy. Senden çalındıkça çoğalan hayatı, gözyaşlarından çıkardığın mutluluğu anlat. Gözlerindeki aşkı değdir parmaklarının biçimlediği her rüyaya. Senden bana ulaşan rüzgarın da adı bu olsun... Bana içeriyi bilmiyorum diye daha çok kız, ama n,olur daha güzel kız.
Ne demek feylerden korkma fikrine gülerler
"Atur taraflarında iblislere nasıl bakarlar?"
"Korkuyla. Onca din beyinlerini mayıştırır."
"Peki ya Vintas'ta? Oradakilerin hatırı sayılır bir bölümü Tehlin'dir. Onlar da mı aynı şekilde düşünürler?"
"Öyle şeyleri aptallık olarak görürler. İblis lafını genellikle mecazi anlamda kullanırlar."
"Madem öyle, Vintas'ta geceleri neyden korkulur?"
"Feylerden."
"Draugarlardan."
"İkiniz de haklısınız, tabii ülkenin neresinde bulunduğunuza bağlı olarak. Ve burada, Birleşik Eyaletler'de insanlar her iki fikre de kıçlarıyla gülerler."
Sayfa 104 - Abenthy-Baba-AnneKitabı okuyor
"Açığa vurmayacak kadar iyi bir aktörsün, ama biri üşütük olduğumu düşündüğü zaman anlarım."
Sayfa 103 - AbenthyKitabı okuyor
Yaşadığımız yerde bu özelliğin doğuştan yüklendiğini biliyor muydunuz?
Çocukken geleceğe pek kafa yormayız. Bu masumiyetimiz sayesinde çoğu yetişkinin aksine hayatın tadını çıkarabiliriz. Gelecek kaygısı duymaya başladığımız gün, çocukluğumuzu geride bıraktığımız gündür.
Sayfa 8 - KvotheKitabı okuyor
"Bunun yerine rüzgarı çağırmayı mı öğrenmek istiyorsun? Şansına küs, E'lir. Yazmadan önce harfleri öğrenmelisin. Şarkılar çalmadan önce parmaklarını tellere nasıl basacağını kavramalısın."
Sayfa 94 - AbenthyKitabı okuyor
