Şunu iyi biliyorum ki, kendimden hoşlanmıyorum. İçiyorum, kendimden nefret ediyorum; yürüyorum, kendimden nefret ediyorum. Düşünüyorum, kendimden nefret ediyorum. Ne rahatsız edici! Ne korkunç!
Sayfa 22 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Artık biliyorum ki Tanrı başka bir yılan zehriyle kendi sonsuz cefasında iki grup mahluk yaratmış: Mutlu ve mutsuz. Birincileri destekliyor. İkinci grubun üzerindeki azap ve işkenceyi onların elleriyle arttırıyor.
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
İnsan kendi varlığını hissettiği zaman ne kadar acı ve korkunç oluyor!
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Niçin yaşadığıma, neden burda olduğuma hayret ediyorum. Gördüğüm bu insanlar kim ve benden ne istiyorlar?
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bazen deliliğim başlıyor. Uzağa, çok uzağa, kendimi unutacağım bir yere gitmek, unutulmak, kaybolmak, yok olmak istiyorum.
Sayfa 17 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yaşamaktan ne hoşlanıyorum ne de hoşlanmıyorum. Bilinçsiz ve isteksizce yaşıyorum.
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Uyumak, bir daha uyanmamak istiyorum, rüya görmek de istemiyorum.
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ben, yaşamı sürekli alaya aldım. Dünya, tüm insanlar, gözümde bir oyuncak, bir rezillik, boş ve anlamsız bir şeydir.
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Dünyanın bu büyük tiyatrosunda, herkes, ölüm gelip çatana dek bir tür oyun oynar.
Sayfa 12 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Belki yine yaşardım. Beni deli eden işte bu düşüncedir.
Sayfa 11 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sanki ölüler dirilerden daha yakın gibiydiler bana.
Sayfa 10 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Cennet ve cehennem kişilerin içindedir diyenler haklıdır.
Sayfa 9 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Herkes ölümden korktuğu halde, ben yaşadığım için kendimden utanıyorum. Ölümün insanı istemeyip, geri durması ne korkunçtur!
Sayfa 8Kitabı okudu
“Kimse anlayamaz. Kimse inanmayacak. Dara düşene, “Kendi kendine geber” derler. Peki, ya ölüm de insanı istemezse, ya gelmeyen ve gelmek istemeyen ölüm de insana sırt çevirirse!”
“Ne iyi olurdu kafamın içini açıp bu kıvrımlı, yumuşak yığını çıkarıp uzaklara fırlatabilseydim. Bir köpeğin önüne mesela!”