Yahu ben kuruntu yapmam. Bir şey var Müjgan’da! Yüzüğü çıkarıverdi elinden. Israr ettim takmadı... Gazozunu içmedi... Yanımda bile durmadı... Her seferinde bir telaşe bir tatsızlığı var yani... Yahu bugün Müjgan güzel bile değildi! Ötesi var mı?
Göz açıp kapayıncaya kadar bitip bittikten sonra insana gözlerini kapattırıp "Ah ulan, ah !" dedirten kitaplardan. İçeriğin de Sadri Alışık'tan bahseden bahsetmemiş olsa bile okurken sizin aklınıza onu düşüren kitaplardan. "Müjgan o gün güzel bile değildi. " diyen Sadri abimiz ve Müzeyyen'in bakışlarındaki değişikliği anlatan kitabımızın asıl oğlanı aynı sanki. Dil bakımından sade, anlaşılır, sokak ağzı ama samimi, içten..
Daha fazla bir şey yazmaya lüzum görmüyorum. Okumanızı tavsiye ederim. Zaman kaybettiğinizi düşündürecek bir kitap değil.
İncelememi bitirirken hepinize kitabın otuz ikinci sayfasında geçen "Bazı geceler uyanır, beni kendini seyrederken bulurdu." cümlesindeki gibi derin sevgilerden dilerim.
Keyifli okumalar. :)
Dipçe: Kitapla aynı adı taşıyan filmi izlemenizi de tavsiye ederim. :)
Bir daha mahalleye gelmedi Müjgan, gelemedi. "Bizim dar ve eski sokaklara sığmıyormuş otomobili" dediler. "Senede birkaç ay zaten Avrupa'daymış." dediler. "Zaman şifalı bir ilaçtır unutursun." dediler, unuttum bende unuttum, hiç aklıma gelmedi...
Sadri Alışık