Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
47 syf.
10/10 puan verdi
Risale-i Nur külliyatından olan tabiat risalesi, nazarlarımızı kesretten vahdette çevirmemiz için bizlere kuvvetli tevhid dersi veriyor! Meyveyi ağaçtan değil Allah'tan bilmek. Hububatı topraktan değil Allah'tan bilmek. Şifayı ilaçtan değil Allah'tan bilmek. Kainatta gördüğümüz istifade ettiğimiz bütün nimetleri, cansız, ruhsuz, ilimsiz, merhametsiz tabiattan oluştuğunu bilmek cehalettir ve küfürdür, yani yaratıcıyı inkardır. Risale-i Nur eserleri, dairelerin en küçüğünden ta en yükseğine kadar tevhid dersi verir. Tevhidin EN âlâ dersine çekirdekten başlar! Rezzak, Malik, Şafi, Hakim Kendisinden başka ilah olmayan yegane tek otorite sahibi Allah olduğunu bizlere aklen ve kalben şuurlu olarak vicdanımıza söylüyor. ÖNCE İMAN! Sonra Âlemlerin Rabbi olan Allah! kullarından yapmamız gereken hangi ameller olduğunu bizler imanın nuruyla tafsilatta öğreniyoruz.
Milli İstihbarat Teşkilatı 1826-2023
Kitap aslına bakılırsa yarı tarih yarı uluslararası ilişkiler mahiyetinde bir eser. Öncelikle kitap, Osmanlı Devleti’nin modern anlamda istihbarat faaliyetlerinin başlangıcı sayılabilecek 1826 yılından başlıyor.
II. Abdülhamid zamanında kurulan II. Şube ve daha II. Mahmud zamanında temelleri atılan Hafiyelik ekseninde istihbarat çalışmalarını
‘Bugün olduğum kadına dönüşmem safi ihtiyaçtan ileri geldi. O şiddet dolu çocukluğumda, yakınında ne varsa fırlatan, kemerini çıkarıp döven, öfkeden deliye dönüp etrafında ne varsa, karısıymış, çocuğuymuş, eşyasıymış, köpeğiymiş, her şeye saldıran bir babayla büyümek. O vahşi hayvan hayaletim, kabusum benim: Erkek olmayı istemek fazla korkunçtu. Ben bu dünyada erkek olamazdım.’
.
Sarmiento Parkı ve rengarenk bedenler.
Kan rengi dudaklar, parlak mor gözler, şuh kahkahalar ve ardı düşünülmeyen geceler.
Olabildiğine sert bir metin Kötü Kızlar. Camila Sosa Villada şiddeti, umudu, travmaları en çok da pencere kenarına çıkıp kuş olmayı hayal edenleri anlatıyor.
Kanatlarına inci boncuklar takıp, hiç var olmayan huzurlarına kavuşmayı.
Transları, travestileri, bedenleri ile derdi olanları değil de dertleri bedenleriymiş gibi gösterilenleri..
Ne bir övgü ne bir lanet Kötü Kızlar.
Karanlık bir hafızanın iz düşümü.
Gördüklerimizin ötesini de düşünmemizi sağlıyor bir yerde.
Yaralardan geçenleri, başımızı çevirip taşladıklarımızın hangi yollardan geldiklerini düşünmemizi istiyor sanki. Ayıbı-günahı sevabı- yanlışı doğrusu- eğrisiyle. Bazı parklarda ölüm oyunları oynanıyor..
.
En çok Encarna Teyze’yi anımsayacağım orası kesin~
.
Banu Karakaş çevirisi, Hamdi Akçay kapak tasarımıyla ~
Belirli bir dönemi toplumun her kesiminden karakterlerle işleyen yazar, yaptığı betimlemelerle bizleri olayın içinde hissettirdi. Hayatı anlatırken her kesimden karakterleri sembolize eden yazar, ekonomik anlamda dikey bir geçiş yaşamış karakterlerin de hayatı ele alış ve mücadele süreçlerini de bize sıkmadan sade bir dille aktardı. Yazarlar ve eserleri hakkında da anekdotlar vererek sizler için uygun görüşler sunarak okunacaklar listesi de hazırlamış oldu bir nevi.
Bazen kısır bir döngüye girse de (buluş ye iç yat) Hayat Hanım ile her buluşmaları hayata bakış anlamında ciddi tavsiyeler barındırıyor. Bence kitabı okuyan her bir okur bir süre de olsa Hayat Hanım ile bir yemek yemek isteyebilir. Durumları ele alış şekli, dünü değil, yarını değil, bugünü korku duymadan ve kendim olarak nasıl daha güzel yaşayabilirim düşüncesiyle anın tadını çıkarmayı bizlere gösterdi.
Tutuklamalar, rüşvetler, ihbarlar, iftiralar, ekonomik sorunlar gibi toplumsal problemleri de çerez tadında sıkmadan ele alması da safi çarpık ilişki veya haz temasındaki kısır döngünün önüne geçti.
Sıla karakteri istenilen vuruculuğu her okura yapmamış olabilir fakat aynı hisleri farklı kişilerle farklı şekillerde, farklı olaylarla ele alması karakter zenginliğinin işareti olarak yorumlayabilirim.
Tavsiye edebileceğim bir roman...
“İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar.”
.
.
“ Yarınlar hep güzel olacak denir. Oysa bugünler dünün yarınları değil midir?”
.
“..bize yüksek sesle haksız, alçak sesle haklı olduğumuzu söylüyorlardı.”
.
.
Ölüm cezasına çarptırılmış bir mahkumun sessiz yakarışları, iç döküşleri.. Kararın verilmesinden cezanın infazına kadar geçen süreçte hem kendi içinde hem de çevresinde yaşananları okuyoruz. En ince ayrıntıları bile betimleyen yazarımız sayesinde karakterimizle beraber biz de aynı anları yaşıyoruz aynı soğukta iliklerimize kadar titrerken aynı stresle kalbimiz sarsılıyor adeta. Öyle bir kaleme almış ki Victor Hugo karakterimiz hakkında hiçbir şey bilmeden hatta işlediği suçu bile bilmeden safi duygularına odaklanıp hissediyoruz. Kitabı okurken daha önceden okuduğum Fransız Devrimi sırasında insanların ihtilalin başarısının sarhoşluğu ve yeni ele geçirilen gücün etkisiyle yoldan çıkıp kana susamış halde önüne gelen herkesi tabir-i caizse gözünün üstünde kaşın var diyerek giyotin sehpasına götürüşü aklıma geldi. Zaman ilerlese de aynı sarhoşluk ve aynı kana susamışlıkla devam eden düzene bir baş kaldırı okuyoruz.
·
Puan vermedi
Ali Şeriati
İslamoğlu’nun sitayişle bahsettiği ve öve öve bitiremediği Ali Şeriatî’nin MUHAMMED KİMDİR kitabına bakalım ve “İnsanın eseri o insanın kendisidir” fehvasınca, Şeriatî’yi kendi eserinden tanıyalım.
Ali Şeriatî’nin bu eseri, 1988 Ankara baskılı. Basan Fecr Yayınevi.
Şeriatî İranlı bir şiî. Bizde İranlılara acemler derler. Dilimizdeki
