Sen unuttun fakat unutulmadın. Bense unutulduğumu biliyor. fakat unutamıyorum. İnan, unutabildiğim gün seni yeniden ve daha çok sevmeye başlayacağım.
Sayfa 55 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Nerdesin? Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun. Kaderde bu sensizlik de varmış. Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış. Sesini duymak varmış şarkılarda, bütün kitaplarda seni okumak varmış. Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun. Kağıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış. Artık hiç yazmasan da olur hiç gelmesen de... Meğer ne türlü bir ölümmüş yokluğun.
Sayfa 47 - Kültür KitabeviKitabı okudu
İnsan olarak aşktan başka övünecek neyimiz kaldı?
Sayfa 44 - Kültür KitabeviKitabı okudu
O gün ilk defa seni gördüm. Düşün sen dünyaya geleli beri kaç yıl geçmişti aradan. Düşün ne kadar çok özlemiştim seni? öyleyse hiç gitme, ne olur? Vereceğin her kedere razıyım. Acıların en büyüğünü sen tattır bana, zehirlerin en şiddetlisini
senin elinden içeyim. Ama gitme ne olur?
Sayfa 34 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!
Sayfa 16 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Elimi uzatsam tutabilirdim seni, öyle yakındın. Zamana kokun sinmişti. Belki de uzaktın günlerce koşsam yetişemezdim sana. Zamana kokun sinmişti.
Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar ağlamaya başladı.
Sayfa 8 - Kültür KitabeviKitabı okudu