Sevmek bir bakıma unutamamağa mahkûm olmaktır. Sevilmemişsek; bir de unutulmağa mahkûm oluşumuz var en hazini. İnsan, unutabildiği kadar güçlüyse; unutamadığı ölçüde yıkık ve ezik kalıyor.
Sayfa 55 - Yirmidördüncü mektupKitabı okudu
Senden başka bir şey düşündüğüm yok, dünya umurumda değil.
"Vedalar buruk olur."
Sayfa 118 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
KİMDİ O ?
Kimdi o? Yanındaki kimdi?
Ne konuşuyordunuz? İşte buna dayanamam. Kahrolurum. Dün gece ne yaptın?
Nereye gittin? Ah otursaydın, beni düşünseydin ya? Eğlenebildin mi bari? Yatarken ne okudun? Sonra iyi uyuyabildin mi? Rüyanda neler gördün? Söylesene. Anladım artık, beni sevmiyorsun. Sevdiğini sanmakla yanılmışım.
Zaten çirkin bir adamım ben, sinirliyim, kıskancım, fazla hisliyim. Daima beni seveceğini düşünmemeliydim. Suçluyum. Kendimi sevgilerimin bencilliğinden kurtaramadım. Zayıf, bencil bir adamım öyleyse. Sonra yalancıyım, iki yüzlüyüm. Seninle konuşurken seninle yatmayı düşünüyorum. Sevgiyle elini tuttuğum zaman, aslında kalçalarını tutuyorum, bilmiyorsun.
Kendime göre hesaplarım da var benim. Yanımda olman gurur veriyor, sevinç veriyor bana. Fakat sana kimse bakmasın istiyorum, kimse konuşmasın seninle.
Hep benim ol, durmadan benim ol.
Günün her saatinde ve ölünceye kadar benim ol. Beni seviyor musun? Evet mi? öyleyse söyle. Kimdi o? Yanındaki kimdi? Nereye gidiyordunuz? Seven zalimdir biliyorsun, aşk egoisttir. Sen zalim olma. Anlamıyorsun, anlamıyorsun .. Biraz anla beni.
Sana sitem etmiyeceğim artık. Bütün suç benim.
Seni bu kadar sevmemeliydim.
Şu köhne ve utanmaz dünyada ne bir kimse bu kadar sevilmeye değer, ne de bir kimsenin bu kadar sevmeye hakkı var.
Kendimizi ne sanıyoruz? Biz neyiz ki?
Sus, cevap verme. Teselliye ihtiyacım yok. Seni bu kadar sevmemin cezasını kendime ödeteceğim.Göreceksin.
Ümit Yaşar Oğuzcan - Sahibini Arayan Mektuplar
(Dokuzuncu Mektup)
Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar ağlamaya başladı.
Sayfa 8Kitabı okudu
"Elimi uzatsam tutabilirdim seni, öyle yakındın. Zamana kokun sinmişti.
Belki de uzaktın günlerce koşsam yetişemezdim sana. Zamana kokun sinmişti."
Sayfa 8 - Birinci MektupKitabı okudu