İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi
KENDİN OL!!!!
Uyumak bazen en güçlü kaçıştır insanlardan, hayattan en çokta insanın kendisinden kaçışıdır. Kendi hatalarından kendi pişmanlıklarından ve en önemlisi kendi benliğinden bir kaçış yoludur. Kaçmak bir şeyleri kendine yediremeden uzaklara gitmek yerine kendi içine kapanmak uyumak ne garip değil mi? Evet sevincimizi son zerresine kadar yaşarız da
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim”
buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır;
sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende
Üzüntü, şeytanın en sevdiği şeydir !
Şeytan, Adem oğlunun yolunu yarım bırakması ve devam ettiği şeyi bırakması için üzülmesini ister.
Şeytana, Mü'minin üzülmesinden ve üzüntü içerisinde olmasından daha sevimli bir şey yoktur.
Üzüntü, Kur'an-ı Kerîm'de sadece nehy olarak gelmiştir.
Rabbimiz buyuruyor ki;
وَلَا تَهِنُوا وَلَا
Ekim Ayı Hikaye Etkinliği/ Rüzgar-ı Berceste
Rüzgarı Berceste
Geceydi...Bir sokak...yürüyordu adam...yaşı 30...yolun yarısına 5 kalmıştı.Ama bu umrunda değildi...
Ellinde karanfiler...Mutluluk ruhuna yayılıyordu.Sevdiği kadına ulaşmak için daha çok sıklaştırdı adımlarını...az kaldı...merdivenler..ve kapı...
Tak...tak...
-Kim o?
"Burçinim ben geldim birtanem..."
-Bu ses
.. herkezin senin düşündün gibi olmadını örenince sakın üzülme ..
Bana sen iyi bir insansın dedi ve onlara günlerini göstereceksin. Ona neden die sordum. Boş ver dedi ama herkezin senin düşündün gibi olmadını örenince sakın üzülme. Tanrının pek azşey verdiği biri olarak sen beyinnerini kullanmayan pekçok kişiden çok daha fazlasını başardın dedi. Ona benim arkadaşlarım beni seviyolar ve bana bu güne kadar hiçbi kötülük etmediler dedim. Onların hepsi akıllı kişiler ve hepside iyi insanlar dedim. Sonra o gözüme bişey kaçtı dedi ve tuvalete koştu.
Sayfa 43 - Koridor yayıncılıkKitabı okudu
Dün iş görüşmesi için gittiğim dershanede eşim beni bizimle aynı dili konuşan bir eğitimciyle tanıştırdı.
Eşimin yanında ondan duyduğum güzel şeylerin gururumu okşaması bir yana, söylediği sözlerden biri yer etti aklımda; "atanamayanlar yok, atamayanlar var, atamıyorlar çünkü kimse eşit şartlarda yarışamıyor."
Haklı, buradaki kalifiye kesimin çoğu işsiz çünkü mülakat var, çünkü liyakat yok.
Dün heyecanla bu görüşmeyi anlattığım arkadaşım, "ben zaten senin işsiz olmanı kabullenemiyorum, hayatımda bir kitabı bile bitirmedim ama kocaman bir araştırma hastanesinde çalışıyorum, okuduğun yüzlerce şeyin karşılığını alamamana çok içerliyorum" dedi.
Okurken bir karşılık beklemediğimi belirterek sözlerime son verirken eşimin söyledikleriyle de kapatıyorum iletiyi "evet olacak gibi, bazen olur da... Ama sonra sen mutlu olmayabilirsin, onlar senden memnun kalmayabilir, işine son verilebilir, bu senin bilgisiz ya da beceriksiz veyahut kötü olduğunu göstermez. Sakın üzülme."
Bu böyle, eşit değiliz, iyiye de kötüye de sahibiz.
Bazılarımız ikisinden birini daha çok barındırıyor sadece.
Biziz işte...
Yok ötesi bence.