Dünyada yapılabilecek tek bir meslek vardır; o da işçiliktir. Yazarlık, sanatçılık, din adamlığı, liderlik, p*ygamberlik, fah*şelik, vb. Her şeyin ortak noktası ve tek kutsal kabul edilebilecek yönleri işçilikten oluşmalarından ileri gelir. Dünyada farklı isimler ile adlandırılan bu işçilik türleri, Yapılacak işin herhangi bir anlam taşımasına gerek duymadan devinmek zorunda olan bedenin kabiliyet düzeylerine göre iş bölümlerine ayrılması sonucu oluşmuştur. İnsan varoluşu gereği yapmak zorunda olduğu şeylere kutsal (saçma) kalıplar ile aptallaştırıcı bir işlev kazandırmıştır. Bu aptallaştırıcı işlevler ile geleceği yaratmaya çabalamış ama kaynakta kirlenen bir akarsuyun temizlenmesinin imkansızlığı misali berrak bir gelecek yaratmayı başaramamıştır. Çünkü daha en başında yaratmış olduğu insanın kendisi kirletici unsur olmuştur. Her şeyin suçlusu insandır. İnsan uzun yıllarca sorunun kaynağının kendisi olduğunu kabullenmemek için binlerce bahane yarattı;( doğa, tanrı, dişilik, doğa üstü, doğal affet, vb. Bir çok neden uydurmuştur.) Ve şu anda özgür olamama, savaşlar, gericilik, cahillik, kuralcılık, baskı, toplumsallık gibi bahaneler uydurmaya çabalamaktadır. Artık insan düşünen zihinleri kandıramayacaktır, tam bu yy ’da yıkılacaktır insan. Asıl değerli olduğu işçilik konumunu kabullenmek zorunda kalacaktır. Ve hiçliği ile yetinecektir. Korkmasına gerek yoktur, çünkü ayak uydurmayanlar evrim sonucu ayıklanacaktır.