Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
İskender Pala Ahmed Paşa’ya ait 33 gazeli asıl hallerini de ekleyerek derlemiş, çok da güzel bir iş yapmış. Ahmed Paşa divan şiiri açısından da son derece önemli bir yere sahiptir. O dönemki İran şiirlerine olan özenmeyi adeta çok az bir seviyeye çekmiştir. Zaten kendisi de divan şiirinin kuruluşunu tamamlayan kişi olarak görülür.
Ahmed Paşa’nın hayatını okuyunca gerçekten donanımlı biri olduğunu anlıyorsunuz. Üstüne gazellerini de okuyunca bu fikriniz de iyice pekişiyor. Gazellerin hepsinde aşk ve buna bağlı olarak (çoğunlukla) sevgiliye yakınma var. Beni en çok etkileyen nokta da bu yakınmaları dile getirirken inanılmaz metaforlar kullanması. Gazellerinde tarihi ve dini kullanarak öyle keskin göndermeler yapıyor ki hayran olmamak elde olmuyor. Bunları yapması da zaten daha önce dediğim gibi ne kadar donanımlı olduğunun bir kanıtı. Bir başka güzel nokta da gazelin doğasında olan ara ara kendisine seslendiği son kısımlar. Zaman zaman kendisine acınmasını gerektiğini dile getirip zaman zaman da kendisinden yakınması pek şahane örneklerdi.
Ahmed Paşa’nın tüm şiirlerinin olduğu divanının basımı da umarım yapılır. Sanırım 60’lı yıllarda yapılmıştı böyle bir çalışma ama günümüzde maalesef böyle bir basımı yok. Gene de bu kitap Ahmed Paşa’yı tanımak adına bir basamak olabilir. Tavsiye ederim.
Hayır arkadaşım , gram kadar bir bıkkınlık gelmiyor bana. Mevzu bahis bu evrense tık yok, ne yaşım ilerliyor ne kafam geriliyor. Yazmaktan ziyade hissettiğim bir okuma oldu. Ben hayatta pek az şeye değer veririm. Gerçekten. Bunu anlatmak biraz zor ama çalışayım. Ayılıp bayılmam her şeye. Sonra her şeye de sahip olmak gibi bir emelim yok. Benim
Harry Potter and the Goblet of FireJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201329,3bin okunma
Kitap ile Film Arasındaki Farklar ve İnceleme
Yüzük Kardeşliği’ni okumaya başladıktan sonra aslında film ile kitap arasında ciddi farklılıklar olduğunu hatırlamış oldum. Böylece aklıma böyle bir yazı hazırlamak geldi. Bu yazıyı hem sizler için hem de kendim için yazıyorum (sonrasında dönüp dönüp tekrar okuyabilmek amacıyla aslında daha çok kendim için hazırlıyorum sanırım)
Filmlerle kitaplar
Merhabalar.
Başta belirtmek gerekirse, yaptığım incelemeler yetersiz olabilir. Zaman içinde daha iyi olması için uğraşıyorum. Noktalama işaretleri ile aram çok iyi değildir bunun içinde olabildiğince dikkat etmeye çalışıyorum
Lütfen okurken eleştirmeyin yada eleştirileri bana yöneltiniz:)
Spoiler içerir.
Yer altından notlar;bende sanırım biraz kişisel izler bıraktı . Bazı yönlerini kendimle benzettim.
Yani şöyle olay anında bende kafamdan geçenleri dizginleyememden tutun mükemmel olduğuma kendimi inandırmaya ve ilginç kısmı çoğu zaman yalnız hissetmem falan cımbızla kendime benzettim. (Dürüstçe bunları düşündüm tabi karakterle aramda uçurtmalar kadar fark var .) kitap cidden kednini eleştiren, ama aynı takdirde asla ödün vermeyen, aslında yaşadığı şeylerden pişman olan; bir nevi yalnızlığın getirdiği psikolojik zorluklardan meydana gelen şöyle de açabilirim : yalnızlığın bünyeye bıraktığı, çevremde kimse yok ve ben, benimle baş başa yım ve kendimle farkına varmadan sohpet ve olay örgüsü yaratma dürtüsü den kaynaklanan, herşey zihnimde kontrol altında zannedip, gerçek hayatta uygulama aşamasında zorluklar çekmekten ileri geliyor.
Lizaya çok üzüldüğümü belirtmek isterim.
Cici kız kendinde derin yaralar bırakan, tutumsuz bir adama denk gelmesi talihsiz kızcağız. Neyse spoiler ve kendi düşüncelerime oluşan bu incelemeyi yazmak istedim.kitabı okumanızı tavsiye ederim kendinize dair bir kaç şey yakalaya bilirsiniz.
İNTİHAR DÜKKANI || JEAN TEULE
Eveeet 〝 yine hüsraaaaan 〞diyerek başlıyorum anlatmaya. Çok satanlarda yer alan, her yerde karşıma çıkan favorilerden bir kitap daha ve benim yine beklentimin yedi kat altında kaldı. Aga bende mi sıkıntı var çözemiyorum artık. Neyse sevenler taşa tutmasın şimdi ben yorumuma geçeyim. ✘
Kitapta; Tuvache ailesinin mutsuz, umutsuz olan insanların hayatına son vermeleri için malzemeler satan bir intihar dükkanları var ve oraya gelen insanlara eksantrik intihar önerileri ile hizmet sunuyorlar. Buraya kadar güzel, ilginç. Ailenin birbirinden beter üyeleri var birisi hariç oda mutluluk abidesi Alan. Şimdilik tek aklı başında olanı. E şimdi herkes psikopat bu niye normal merak edersiniz demi ama yok bi açıklaması ben çok baktım. Ve bir şey oluyo hoop birden herkes bambaşka moda bürünüyor. Ne oldu şimdi.? ✘
Ne gelen müşterilerin intihar için sebepleri ne karakterlerin melankolik halinin sebepleri verilmeden, iç dünyalarından, nedensellikten uzak üstünkörü bir anlatım. Bir tık anneninkine yer verilmiş sadece o kadarcık. Yazım dili desen şimdiye kadar gördüklerim arasında en kötüsü olabilir. Bi meçhullük var sürekli, kim konuşuyo, kim nerde ne yapıyo karmaşası darladı beni. Sonu için sadece diyeceğim şu yok artık diyip alnıma şaplağı indirdim yani net. E harbiden de yok artık oldu mu şimdi bu son. Sebebi neydi ki.? ✘
Fikir güzel evet ama işleniş, aktarım, sonuç vasat. Diğer kitabını da sanırım zor okurum bu bana büyük hayal kırıklığı oldu. Daha da demem bişey. Bombayı koydum kaçıyorum.
Ethem Baran ile nasıl tanıştım şu an hatırlamıyorum.Sanırım "Güzelliğini Gördükçe Ağlayasım Geliyor" gibi bir kitap ismi fazla ilgimi çekmişti.Kapak da güzeldi.Ve galiba sosyal medyada da sık sık karşıma çıkmış ve beni iyice meraklandırmıştı.
Okuduğum ilk kitabını çok beğenmiştim.Oradaki hikayelere kendimi çok yakın hissettiğimi
3. Sınıf bir mafya kitabı. Aptal bir kız, acımasız olduğu söylenen ancak yeni karısına daha ilk geceden kıyamayan mafya bozması bir erkek. Üstelik yaşları çok genç ama asıl takıldığım nokta gerzek adetleri. Misal kanlı çarşaf görme geleneği ve gelinin jartiyerini herkesin içinde çıkarıp konulara fırlatma gibi manyakça adetler kitapta sinirimi bozdu. Tek beğendim ilk gece mevzusunu basitleştirilmemiş olmasıydı. Yine de mafya mı yoksa töre kitabı mı okudum bilemedim (Töre kitabı okumuşluğum yok bu arada)
Sanırım cinsellikten başka bir şey barındırmayan bu tarz kitaplar çok tuttuğu için yazılmış, ama içi boş herhangi bir duygu ve hissettirmeyen (ya da en azından bana geçmeyen) bir serinin ilk kitabıydı. Anlatacak çok fazlanbir şey yok. Sonu hariç kitaptaki tek aksiyon klasik kulüpte esas oğlandan gizli eğlenen kızlara askıntı olan adamın sonuydu. En ufak bir heyecan hissettiysem ne olayım. Okudum bitti ama pek hoşuma gitmedi ne yazık ki.
Şintoizm'i Öğrenmek Japonya'yı anlamaktır.
Şintoizm' de evrensellik ve misyonerlik iddiasının olmadığını gözler önüne seren bir eser. Japon kültürünün barındırdığı mitolojik faktörler insanı etkiliyor. Okurken kendinizi mitolojik bir evrende gibi hissedebilirsiniz. Kültürde varlık gösteren değişik ritüelleri de öğrenmiş oluyorsunuz. Japonya'yı ve Japon kültürünü merak ediyorsanız, okuyabileceğiniz bir eser. Okurken ikilemde kaldım. Sanırım tez çalışmasını kitaba dönüştürmek istemişler ama pek başarılı olamamışlar. Anlatımda net bir bütünlük yok. Onun dışında didaktik bir dile sahip. Bitirdiğinizde birçok yeni kelime öğrenmiş olacaksınız.
Çiçek gibi bir kitap önereceğim bugün sizlere. ♡ Sevgi Soysal'ın okuduğum ikinci kitabı oldu "Yenişehir'de Bir Öğle Vakti"; nasıl güzel bir anlatım, ne muhteşem bir gözlemcilik bilemezsiniz. Ama okursanız, bilirsiniz. ;)
Hikâyemiz Ankara'da geçiyor, yani yazarın Yenişehir diye bahsettiği yer, aslında Ankara. :) Bir Ankaralı olarak memleketimde geçen kurguları ne çok sevdiğimi söylememe gerek yok sanırım. Ulus'u, Kızılay'ı, Samanpazarı'nı, Gima'yı, Hal'i gözümde canlanarak, gülümseyerek, özlemle okudum. ♡ Kitapta uç uca eklenmiş karakterlerin başından geçen olayları, fonda 70'lerin Ankara'sı ile okuyoruz. Birbirine örülü şekilde verilmiş her bir karakter ve bu karakterlerin yaşadıkları bazen yüzümüzü güldürüyor, bazen de içimizi acıtıyor. Yazar Soysal, dönemin siyasal karmaşasına da şöyle bir selam çakıp geçiyor! Orta kısımlarda özellikle üç kişi üzerinde yoğunlaşıyor kurgu ama hep merakla ve ilgiyle okutuyor size kendini. Zengini, fakiri, burjuvası, sosyalisti, gurbetçisi, işçisi, memuru, sonradan görmüşü, sonradan bile görememişi, feleğin çemberinden geçmişi, feleğin çemberine kafa atmışı, kadersiz doğanı, evladıyla sınananı, kuşak çatışması yaşayanı... Hepsi bu kitapta, hepsi bir öğle vaktinde ve Sevgi Soysal'ın muhteşem gözlemciliği ile biz okurlarla buluşuyor.
Son zamanlarda okuduğum en başarılı Türk edebiyatı eserlerinden biriydi. Yazım tekniği olarak Mahir Ünsal Eriş'in "Dünya Bu Kadar" kitabına benzettim. Onu sevdiyseniz bence bu kitabı da seversiniz. ♡ Acilen listelere eklensin! :)
İyi Bir Kızın Cinayet Rehberi 5/10
Selamlaaarrr. Nasılsınız? Ben iyiyim.
Bu kitabı okurken -beklentim çok yüksek olduğu için sanırım- biraz sinir krizleri geçirsem, olayları abartılı bulsam da sonlara doğru olaylar hızlandığı için puanını 3ten 5e çıkardım. Ama dili inanılmaz basitti. Ortaokulun sonlarında veya lisenin başlarında olsam muhtemelen büyük bir keyifle okuyacağım bir kitap olurdu ancak bu yaşımda pek zevk aldığım söylenemez. Kurgusunu basit buldum açıkçası. Çok WOWW olmadım ancak yine de ortalardan itibaren akıcıydı.
Spoiler
Andie'nin yaşadığına kendimi çok inandırmıştım ama ölmüş. Yapacak bir şey yok. Katilin Elliot olduğu çok belliydi. Becca'nın ablasının ölümünü izleme olayı şaşırttı ancak onu da anlayabiliyorum. Ravi ve Pip arasındaki bağın daha güzel işlenmesini isterdim.
