Yazarın okuduğum 3.kitabı oldu. Cengiz Aytmatov'un diline yavaş yavaş alıştığınızda çoğu kitabın anlatımı size yavan gelmeye başlıyor. Gün Olur Asra Bedel'de bunu bir kez daha hissettim.
Kitap, başkarakter Yedigey'in yakın arkadaşı Kazangap'ın ölüm haberini almasıyla başlıyor. Kazangap'ın cenazesini kutsal sayılan Ana Beyit'e götürürken bu uzun yolculukta Yedigey'in hayatının ara sıra dalgalı ve fırtınalı; çoğunlukla da sakin, tekdüze bir deniz gibi gözünün önünden geçmesini okuyoruz. Yani asra bedel bir gün yaşıyoruz okurlar olarak.
Boranlı'nın uçsuz bucaksız bozkırlarını sanki görmüş; kavurucu sıcağını, tir tir titreten kışını gidip de hissetmiş kadar oluyoruz. Sovyet egemenliğindeki Türk halkınının bazen nasıl asimile oluduğunu bazen de tam tersine geleneklerini devam ettirmek için nasıl didindiklerini, hangi acılara göğüs gerdiklerini okuyoruz. Bu anlatılanlarla eşzamanlı gerçekleşen bir de uzay maceramız, uzaylı dostlarımız ve iki tane cesur Kozmonot 1-2 ve 2-1'imiz var. Bir yandan Yedigey ve Boranlı sakinlerinin zorlu hayat mücadelesine ortak olmaya çalışırken bir yandan da Dünya dışında gerçekleşen, ABD'li ve Sovyet yetkililerden başka hiçbir Dünyalının bilmediği tuhaf olaylara tanık oluyoruz.
Aytmatov aynı zamanda bu kitapla Mankurt kavramını da dünyaya kazandırmış. Bir bakıma da nerden geldiğinizi, atalarınızı unutmayın demek istemiş. Umarım bizde kültürümüze, geleneklerimize ve benliğimize sahip çıkabilir, mankurtlaşmayız.
İyi okumalar.
