Seni seviyor muyum bilmiyorum Sadece;
Ayağın taşa dahi takılmasın. Takılırsa, ben düşeyim. Bir hayr işlesem sevabı sana yazılsın istiyorum. Seni özlüyor muyum bilmiyorum Sadece; Görmediğimde etim çekiliyor gibi hissediyorum Kaburgalarım ağrıyor Göğüs kafesimde bir basınç Karnımda bir sancı
Ben Aşk aşığıyım, maşuk olmayan hikayede.
Kör bir avcı gibi hedef aldı duygularımı,
Güven sarsıldı, huzur komada, nefret öldü.
Katiline aşık bir kalp taşıyor ruhum,
İkna çabasına girmiş aklım.
Ateş eden; Aşk.
Kitabsever
Koray Avcı'nın en sevdiğim şiiri
Sonra dersin ki
Neden bu kadar çok sigara içersin?
İçerim işte
Ben yazmayı pek bilmem dünya güzelim
Sadece geceler ışığı kovalarken
Gelir aklıma birkaç kelime
Şafak söker ben hala oturduğum yerde sayıklarım o şarkıyı
Bazı bazı dem tutar kirpiklerim
Dans eder damlalarla
Bir türkünün ezgisi gibi temizlenir gözbebeklerim
Garip gelir akşamlara kadar
Şirret Ajans
Yazmak bir tutku, biz yazarlar da bu tutkunun esiri olmuş yürekleriz. Şirret Ajans, benim için sadece bir kitap çıkartma arzusuyla yola çıktığım bir şey değil. Tamamen içsel ve deneyimsel olarak kıpırdayan kalemime dans etme şansını vermemdi. Varlığımı sözcüklerle didiklememdi. Manevi bir tatmin arayışıydı.
Kendimi bildim bileli kitap kenarları,
Son Yaz
Selim Kara: Bana savcım deyip durma, savcı değilim ben.
Akgün Gökalp Taşkın: Ne diyim savcım sana ben ne diyim
Selim Kara: Baba dicen olum baba!
Şu an bolkanda karanlığın derinliklerini incelerken geceyle ilgili hiçbir fikrimin doğru düzgün olmadığını bir şey bilmediğimi farkettim. Gecenin bu vakti hafif esen rüzgarın burnuma getirdiği lağım kokusuyla ve ruhsal sancı ve onun da sanrısıyla başa çıkmaya çalışıyorum. Çıkabilir miyim? Bilinmez. Ama burnumun direğine kadar inen kokuyu o kadar da dert etmediğimi biliyordum. Neyse ki bu gecenin tek bilmeyeni ben değilim. Babam da eşlik ediyor bilmeme konusunda tabii o uykusunda ama. Mesela bugün yüzüme tükürürcesine uzattığı iki cevizden aldığım tadı hayatımda yediğim hiçbir cevizden alamadığımı bilmiyordu. Cevizin gerçek tadı mıydı bu yoksa bana mı hep küflenmiş ceviz denk gelmişti? Bi karışıklık var neyse ki bilmiyorum rahat mıyım? Oldukça. Şimdi diyeceksiniz ki ya da der misiniz bilmiyorum ama; hem sancı o bu şu diyorsun hem de rahatım diyorsun böyle şey olur mu ? Evet, olur dostlarım. İnsanoğlu nasıl bir varlık hala çözebilmiş değilim ama kendim de çözmüş olduğum bir şey var elbet. Bu işin sırrı alışmak. Alışmaktan memnun muyum? Bu da muamma. Kolay değil ama baştan söyleyeyim sonra uyarmadı demeyin. Çünkü kötüye alışmak iyiye alışmaktan kat be kat zordur. Bu arada kokunun nereden geldiğini hâlâ bilmiyorum.