Yazsonu. Yaz bitişlerini hiç sevmem, sanki beni bir daha bulunmaz bir şey terk ediyor gibi gelir. Bu kitapta da beni bir çok şey terk etti, bana bir çok şey katıldı. Bende bir sürü soru işareti kaldı. Bu hikaye var mıydı bilmiyorum. Oysa “her şey olması gerektiği gibi olmaktadır.”
Yazsonu, roman içinde bir roman gibi. Zaman kavramı, hayal, ruhsal dünya ve daha bir sürü şey birbirine karışmış ve belirsiz. Yazarın gözlemlerini, cümlelerini, bazı ruhsal çözümlemelerini beğendim. Bazı yerler fazla akıcı iken bazı yerlerde okumak benim için epey zor oldu. Yine de pek çok şeyi sorgulamamı sağladı. “Bir kimse, neden oltasını, içinde tek balık olmadığını bildiği göle sarkıtır?” Cümlesi kendi içimdeki çoğu mücadelemi, hayatımdaki seçimleri sorgulattı. Geriye ne kaldı? Var olup olmadığını bilmediğim bir yazsonu buluşması.
Bir olay, hareketli bir şeyler okumak isteyen için bu kitap uygun bir seçim değil. Hele hele zihni dinlendirmek için okunacak bir roman hiç değil. Ortalara doğru başladığıma pişman olsam da kitabın sonunda romanı beğendiğimi fark ettim. Benim gibi tanımsız bir ruh dünyanız varsa okuyabilirsiniz.
Devrimin Kızı .
Çok az bir nüfusa sahip, etrafı çitlerle çevrili küçük bir şehir kuruluyor. İki ayrı mahalleden oluşuyor. 16-18 yaş arasındaki gençler yapılan testlere göre
