İnsandan beklenen iş, hem dünyanın hem ahiretin imar ve inşasıdır. Bu iki işi başarıyla yapmanın yolu ümit ve korku duy- gularının dengede olmasından geçer. İnsanın, kendisini sadece maneviyata verip dünyanın imarı işini aksatması, ilahi hikmetlere mutabık olmadığı gibi dünya hayatından hiç lezzet almadan yaşaması da ilahi murada terstir.