Fark et.
Bir zaman gibi akıp gidiyorsun,
Benden, senden, her şeyden..
Fark et.
Sonsuz olabilecek hisleri hapsediyorsun,
Anahtarını kaybedeceksin.
Yok ediyorsun beni,
İçimde kendini.
Bir hiç uğruna,
Seni sarıp sarmalayan her şeyi..
Kayboldum boşluğunda hayatın.
Dün çiçek açarken, bugün soluşumu izliyorum.
Gelsen, su olsan bana.
Dökülen renkli yapraklarımı geri getirsen.
Gitmesen, toprak olsan bana.
En güçlü dayanağım sen olsan.
Fark etmedin.
Bir zaman gibi akıp gittin.
Benden, senden, her şeyden..
Fark etmedin.
Sonsuz olabilecek hisleri hapsettin.
Anahtarını kaybettin.
Yok ettin beni
İçimde kendini.
Bir hiç uğruna,
Seni sarıp sarmalayan her şeyi..