Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi.
Sayfa 169 - CanKitabı okudu
"Neden benim gibi yapmayı ögrenmiyorsun?"
"Sen ne yapıyorsun ki?"
"Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum..."
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Ağlıyorsun..."
"Geçer. “
Sayfa 45Kitabı okudu
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bi gün büsbütün ölecek."
"Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü!"
Sayfa 159 - Can YayınlarıKitabı okudu
+ Biliyor musun Portuga ben insanları öldürüyorum . - Nasıl Zézé ? + Onları unutarak
-Neden hiç mutlu değilsin Zeze?
-Neden mutlu olmalıyım?
-Çünkü dünyaya bir kez geliyoruz.
-İyi ki bir kere geliyoruz Portuga..
-Neden?
-İkinci bir hayatı kaldıramazdım...
Anne, benim doğmamam gerekirdi.
Sayfa 139 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Tesadüflere ihtiyaç var, plansız ve zamansız gelen güzelliklere."
Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey.
Sayfa 169 - Can YayınlarıKitabı okudu
"... Neden benim gibi yapmayı öğrenmiyorsun?"
"Sen ne yapıyorsun ki?"
"Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum."
"Nereye gitmek istersin?"
"Buradan uzaklaşalım yeter," dedim.
