''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
“Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
En güzeli
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
Sayfa 46 - Can YayınlarıKitabı okudu
En güzeli
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
Sayfa 46 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
Sayfa 46 - CAN YAYINLARIKitabı okudu
Gökyüzünün benim için ne anlama geldiğini anlayamazdı.
Sayfa 188 - CAN YAYINLARI
"Zezé, ağlıyorsun."
"Geçer..."
"Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur."
Sayfa 49Kitabı okudu
Tepeye ulaşınca dönüp seslendi:
"Sen bir meleksin, Žeže..."
El salladım ve gülümeye başladım.
"Melekmiş! Bilmediği için böyle diyor tabii..."
Sayfa 92Kitabı okudu
Gökyüzüne gitmek istiyordum ve yaşayanlar oraya gidemezdi.
Sayfa 169 - Can Yayınları, 142.BasımKitabı okudu
*
Yürekten mi seviyor?
Kesinlikle...
Öyleyse geleceğine emin olabilirsin...
Biraz gecikebilir, ama bir gün mutlaka seni bulacaktır...
*
Sayfa 36