"Edeb; hayattaki doğru ve uygun yerin, mevkinin, durumun tanınması ve tasdikini; kişinin bu biliş ve tasdike göre rolünü icra edeceği olumlu ve istekli katılımındaki nefs disiplinini ifade ettiğinden, onun kişide ve bir bütün olarak toplumda belirişi, adaleti yansıtacaktır. Edeb'in yokluğu adaletin kaybolduğunun işaretidir."
[ M. Nakib El Attâs - İslâm, Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
"Din kelimesinin türetildiği dâne kökü, borçlu olmak anlamına gelen bir fiildir. İnsan, söz konusu borç maddesinin bizatihi kendisi olduğu gerçeğini idrak etmesinden başka borcunu ödeyecek hiçbir şeye sahip olmadığını anlayınca, borcunu kendisiyle ödemeli ve kendisini, kendisine mutlak olarak sahip olana döndürmelidir. Bizatihi kendisi, el-Mâlik'e geri verilecek olan borçtur."
[ M. Nakib El Attâs - İslâm, Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
"Sekülerleşme;
- İnsanın, aklı ve dili üzerinde önce dinî, sonra metafizik denetimden kurtarılması
- Tarihin, mukadderâttan kurtarılması
- İnsanın bakışlarını, dünya-ötesinden bu dünyaya ve bu zamana çevirmesi
- Kültürel entegrasyon sembollerinin dinî olarak belirlenişinin kaybolması
- Bir kurtarıcı gelişme
- Toplumun her katmanından çocuksu bağımlılığın kaldırılması
- Olgunlaşma ve sorumluluk alma
- Dinî ve metafizik dayanakların kaldırılması ve de
- İnsanın kendi başına bırakılması olarak tanımlanır."
[ M. Nakib El Attâs - İslâm Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
"Yoksa insan, başıboş bırakılacağını mı sanıyor?" (Kıyamet, 36)
"Çağımızda sade ve saf hakîkat hakkında entelektüel bir tiksinme var. Sanki bu saflığın hakîkat düzeyinde olduğunun kesin olarak farz edilebilmesi için önce karışık bir hale getirilmesi, safsatalarla bulanıp saflığın daha bir kompleksmiş gibi gösterilmesi gereklidir.
Karanlık ve yağmurlu bir gecede, adını önceden işittiğimiz ama daha önce
"Her hakîkatin belirli sınırları vardır, yani o hakîkat için geçerli saha vardır. İşte bu sınırın bilinmesi ise hikmettir."
[ M. Nakib El Attâs - İslâm Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
"Cennete gitmek için çocuklar gibi olmalıyız." (Hz. İsâ)
[ M. Nakib El Attâs - İslâm Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
"Şüphe, birini diğerine üstün getirmeksizin iki karşıt arasında çekimser kalıştır; aklın birinden birine meyletmeden ortada, tabir caizse, apışıp kalması halidir. Eğer birine, daha fazla ötekine daha az meylederse bu zandır. Eğer akıl birini reddederse kesinliğe (yakîn) ulaşmış olur." (Burada akletmeyi dini literatürdeki kullanımı gibi kalbin eylemi olarak düşünmeli)
[ M. Nakib El-Attâs - İslâm Sekülerizm ve Geleceğin Felsefesi ]
" Her şeyden önce şu bilinmelidir ki, İslâm modernizmi sekülerizm ile aynı şey değildir. Oldukça çok sayıda Batılı sosyal bilimci, özellikle de siyaset bilimciler, kısmen cahillikten; geniş ölçüde de, şüphem bu yönde, öyle görmek istedikleri için ikisini özdeşleştirmektedirler. Onlar her türlü modernleştirme/ modernleşme çabasının
Ankara Okulu YayınlarıKitabı okudu
Medeniyet tasavvurunda dinin rolü
"Turkiye'de din dediğimiz şey, bir takım ritüellerin içine sıkıştırılmış durumda, biz böyle anlıyoruz. Dini bu türlü kavrayış bize Batı'yla birlikte geldi. Çünkü Batı din ve din dışı bir ayrım yaptı ve adına da sekülerizm dedi. Hâlbuki din medeniyet çerçevesi çiziyor insana. Varlığınızı, neden burada olduğunuzu açıklıyor ve dahası ne yapmamız gerektiğini söylüyor. Dolayısıyla medeniyet tasavvuru ile yakın bir ilişkisi var, ama ondan daha geniş bir çerçeveye sahip. Din, bir medeniyet tasavvurunun kurucusu olarak düşünülebilir..."
Sayfa 83 - Hayykitap
Vahiy ile aramıza profan dünya, seküler yaşam girdi. Sekülerizm insanı vahye kapalı tuttu. Dolayısıyla vahye mesafeli kaldık. Kasvet ve gaflet kuşatmasına açık durduk. Kur'an okumakla beraber zulmü sükutla karşılayan, tağutla barışık, harama alışık, günahlarla kirli kişiliklerin; putların gölgesinde zelil ve sefil yürüyüş endişe verici boyutlarda..
Sayfa 15Kitabı okudu
609.jpg){kind=small}
Sekülerizm eleştirisi.
...Ancak biz insanlar dünyanın debdebesine, sahteliğine kapılıp gidiyoruz. Bu dünyanın kimseye kalmayacağını unutuyoruz. Özellikle de politikacıların çoğu yapıyorlar bunu. En ummadığınız kişiler de dahil buna. Şöhretin, şehvetin, servetin, kalabalıkların yalancı tatlarına aldanıyorlar. Kendilerini hayatın merkezinde zannediyorlar. Kul hakkı yiyorlar, insanlara zulmediyorlar, kibir ve egoizmin kölesi olabiliyorlar.
Sayfa 80 - Roza YayınlarıKitabı okudu
