Sen, sen olduğun için değerlisin, olduğun gibi, göründüğün gibi…
Kendini kimseyle karşılaştırma, eksik ve yetersiz görme!
Niçin böyleyim, şöyleyim deme! Zira böyle olmasaydın, sen, sen olmazdın…
Çünkü sen milyarlarca hücre arasından seçilip de bu dünyaya geldin…
Sen seçilmiş birisin…
Kendini sev ki başkalarını da sevebilesin.
İçindeki
"Kim olursanız olun, kendinize gitmeyi ihmal etmeyin." Yaşamımızı bir tiyatro oyununa benzetirsek, bu oyunun kahramanı biz olmalıyız. Başkalarının yazdığı senaryolarla bu hayat sahnesinde figüranlık yapmakla kendimiz olma şansını kaybetmiyor muyuz?
Aşkımıza ödül diye
Yüreğimde taş bıraktın
Gidiyorken imza diye
Gözlerimde yaş bıraktın
Hayatımda ne tat ne tuz
Sensiz odam buz kesti, buz
Gecelerim hep uykusuz
Sol yanımı boş bıraktın
Mutlu musun oralarda
Olamadık bir arada
Sen gideli buralarda
Boynu bükük baş bıraktın
Neden bitti niye küstük
Diken oldu yatak yastık
Sen gideli yüzü asık
İki çatık kaş bıraktın
Günüm kara gecem kara
Mahkum ettin dört duvara
Kavuşmadan ilkbahara
Dört mevsimi kış bıraktın...
SEN VURDUNDA BEN ÖLMEDİM Mİ ?
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?
Sen varken