Bir masum türküydü sadece
Yüz binlerce mağdurun gönlünde;
Belki söyleriz hep birlikte
Belki... mahşerin birinci gününde.
Nasıl sevmiştim hepinizi,
Nasıl böyle oldu akıbetim?
Ve nasıl çöle döndü,
Gesi Bağları
Gesi bağlarından dolanıyorum
Yitirdim yarimi amman aranıyorum
Bir çift selamına güveniyorum
Gel otur yanıma hallarımı söyleyim
Halımdan bilmiyor ben o yari neyleyim
Gesi bağlarında üç top gülüm var
Hey Allahtan korkmaz sana bana ölüm var
Ölüm var sa bu dünyada zulüm var
Atma garip anam beni dağlar ardına
Kimseler yanmasın anam yansın derdime
Selda Bağcan
Mahzuni Şerif
1940'lı yılların başlarında, ileride 'Pir Sultanların' ölümsüzlüğünün en büyük kanıtlarından biri olacak Mahzuni Şerif, Afşin'in Berçenek Köyünde doğar.
1956 yılında Berçeneğe gelen ilk okuldan mezun olur. Berçeneğin okulsuz yıllarında, Elbistan' ın Alembey Köyü'nde,Lütfü Efendi Medresesi'nde Kur 'an eğitimi almış, Eski Türkçe okumuş ve
Semanın huzurunda bükülmüştü beli, sıcaklığında ter damlacıkları ıslatmıştı avuç içini, gözleri alabildiğine buğulu bugün. Halini düşünmeye vakti yoktu, etrafta insanlar koşuşturuyordu, ağlamaklı sözler dökülüyordu alınlarından, hüzün bulutları sarmıştı bedenleri, onun kendi halini düşünmeye vakti yoktu. Soğuk haber ne çabukta gelmişti pancurlu
Biz bugün İstanbul trafiğini çekilir yaptık.
Selda Baycan, Neşet Ertaş, Arif Sağ eşlik ettiler bize.
En iyi yol arkadaşı türkülerdir.