Acaba hep böyle mi düşünürüz; ölümün mü, hayatın mı çocuğuyuz? Bu saati hangisi kuruyor, mevsimlerin eli mi, mutlak karanlığın parmağı mı?
Sayfa 72
“Şu an sadece çay tadı duyumsayabilen bir canlı olduğumu düşünüyorum. Ötesine yetmiyorum. Dünyaya bu kadar uzatabiliyorum başımı, anca bu kadar sokulabiliyorum.”
Sayfa 56
