“Kibri terk edip dilâ eyle tevâzu pîşesin
Çün bilirsin kim binâsı haymenin gilden durur”
Dilâ: Ey gönül
Pîşe: Ön, öne çıkarmak
Hayme: Otağ, çadır
Gil: Kil, toprak
[Kibirli olma, tevazu ehli ol; zira bilirsin ki insanı hayrete düşüren büyük ve gösterişli padişah çadırının o vaziyette durabilmesi toprağa merbut olmasındandır]